Wie aan safari in Zuid-Afrika denkt, denkt Kruger National Park. Een gigantisch natuurpark in de provincie Kwazulu Natal dat in oppervlak zo’n driekwart van Nederland is. Maar Zuid-Afrika kent meer natuurparken. Eén van deze parken is Addo Elephant National Park, gelegen in de Oost-Kaap, ongeveer 45 kilometer ten oosten van de stad Port Elizabeth.
Met z’n vieren luisteren we geïnteresseerd naar onze gids terwijl we ons door hem laten rijden in zijn auto. We zijn onderweg van Grahamstown naar Addo Elephant National Park, een uurtje rijden. Nog een beetje in shock van het feit dat in Zuid-Afrika de auto’s aan de andere kant van de weg rijden, proberen we toch te genieten van het prachtige landschap waar we slechts enkele medeweggebruikers tegenkomen. We zijn net een week in Zuid-Afrika en nu gaan we al op safari, we zijn door het dolle heen. Al voordat we in het park zijn, maakt de chauffeur een paar stops langs plekken waar dieren staan, voornamelijk struisvogels en een paar zebra’s, maar we hebben het geluk om ook drie giraffenhoofden te spotten (de rest van hun lichamen worden verborgen door de heuvels in het landschap).
Bij het binnenrijden van het park spotten we meteen het eerste dier! Een groot schildpad. Mooi, die kunnen we alvast van de grote lijst afstrepen, verwijst een van mijn reisgenoten naar de grote plattegrond van het natuurpark waar ook alle dieren op staan.
Hoewel de naam Addo Elephant vooral verwijst naar de olifanten, zijn hier ook veel andere dieren te vinden. Eén van de dieren die we tot ons grote plezier constant tegenkomen zijn de warthogs, het zwijn Pumba van Timon en Pumba uit de Leeuwenkoning. Tot onze grote vreugde heeft een van de zwijnen kleine babyzwijntjes. What a cuties roepen we uit. Gelukkig begrijpt onze gids dat we overal foto’s van willen maken en blijft net zolang staan tot iedereen geschikte foto’s heeft gemaakt.
Onze eerste stop is een picknickplaats, we mogen hier de auto dus uit. Onze gids vertelt dat vanaf deze plek een mooi uitzicht is op een drinkplaats en dat hier vaak al olifanten te zien zijn, de dieren waar we het meest naar uitkijken om te zien. Helaas, geen olifanten te zien, wel zwijntjes. Onze gids stelt ons gerust, als ze hier niet zijn, dan straks ergens anders wel. Gelukkig komen wel een aantal zebra’s aangelopen. Die hadden we hier nog niet in het park gezien.
Nadat we genoeg foto’s van drinkende zebra’s hebben genomen, vervolgen we onze tour door het park heen. Op naar de olifanten gaat het door de auto heen. Onderweg naar de grote dieren komen we nog een aantal andere dieren tegen als de koedoe en een aantal impala’s. Maar nog steeds geen olifanten. Onze gids verontschuldigt zich. Hij zegt dat ze waarschijnlijk bij een poel moeten staan om af te koelen want de buitentemperatuur is ondertussen opgelopen tot 37 graden Celsius.
Eindelijk, ein-de-lijk, zijn we bij de olifanten. We zien ze al van ver. Wat een imposante verschijning. Whooh gaat het door de auto heen, duidelijk allen onder de indruk van deze grote dikhuiden. Het zijn er wel honderd, misschien zelfs meer! Ze staan bij een meertje waarin ze zichzelf in wassen. Met hun slurf sproeien ze het water over hun grote lichaam. Af en toe komt er een groot toeterend geluid uit een van de dieren. De kleintjes rennen speels tussen de veel grotere en logge soortgenoten door. Wat worden we hier blij van!
We vragen onze gids of hij wat dichterbij kan rijden zodat we het tafereel beter kunnen bekijken en nog mooiere foto’s kunnen maken. Wat een joekels hè zeg ik en de anderen knikken ja. Wat is het hier mooi.
Rechts van ons staat een van de dieren naar onze auto te loeren. Hij waait zijn oren wat heen en weer, alsof hij onze gesprekken in de auto wil opvangen. Met zijn grote zwarte ogen kijkt hij ons aan. Het lijkt alsof hij weet dat we foto’s van hem maken, want hij neemt verschillende poses aan. Voorzichtig deint hij zijn grote lichaam heen en weer terwijl hij met zijn slurf heen en weer zwaait. Hij staat zo dichtbij, we kunnen hem bijna aanraken.
Na een uur zijn de meeste dieren vertrokken, verder het gebied in, naar een volgend poeltje. De gids vraagt Zullen we weer verder? We knikken ja. De leeuwen, daar willen we ook nog heen. Hoewel we geen leeuwen hebben gespot, hebben we een geweldige dag gehad. Wat was het mooi om die grote kudde olifanten te spotten.
We zijn echt in Afrika hè zegt een van de anderen als we terug naar Grahamstown rijden. Ja realiseren we ons, we zijn écht in Afrika!
Foto credits header: Fotolia.com.
Jantina studeert journalistiek in Utrecht en is freelance journalist. Voor haar studie woonde ze een half jaar in Zuid-Afrika en praat hier graag nog altijd graag over. Ze is gek op lekker eten en vooral op sushi.
Verder lezen over Zuid-Afrika
Algemeen13.02.2024
Natuur27.11.2023
Algemeen26.05.2023
Zomer04.01.2023
Stedentrips03.01.2023
Algemeen10.06.2022
Vliegen17.02.2022
Zomer18.01.2022
