Je wilt op vakantie naar Afrika om ook dit werelddeel te leren kennen, maar hebt geen idee waar je moet beginnen? Begin met een reis door Senegal. Comfort, fijne stranden, natuur en safari; Senegal heeft het beste van Afrika in huis. Dit zijn de mooiste plekjes van jouw volgende vakantiebestemming.
De situatie in de straten van hoofdstad Dakar is in een woord samen te vatten: chaos. Behendig rijdt mijn chauffeur met zijn busje tussen de honderden andere voertuigen door. Ik weet niet waar ik moet kijken; links klopt een oude man zonder tanden op mijn raampje. Hij houdt spulletjes omhoog die hij probeert te verkopen. Ik weet niet wat het is, maar ik schud mijn hoofd. Fruit dan misschien?, probeert een ander. Rechts passeert een bus. Passagiers zitten met hun bezwete lijven tegen de ruiten geplakt en er past echt niemand meer bij. Hun bagage ligt daarom vastgebonden op het dak. Zover als ik kan kijken zie ik een chaos van toeterende auto’s, sirenes en verkopers die tussen de auto’s doorlopen. Senegal is een klein land in het westen van Afrika en telt zo’n 15 miljoen inwoners, ruim 3 miljoen daarvan wonen hier, in de hoofdstad, en dat is te merken. We komen in dit verkeer nauwelijks vooruit. Zenuwachtig kijk ik naar de klok voorin de bus: het is 13:00 precies. Mijn boot vertrekt.
Gorée: droomeiland met gitzwart verleden
Ik ben onderweg naar Gorée, een klein eilandje dat vier kilometer voor de kust van Dakar ligt. Meer dan 5.000 kilometer van huis bezoek ik een klein stukje voormalig Nederland. Helaas is dat niets om trots op te zijn, want op Gorée speelde een van de zwartste hoofdstukken uit onze geschiedenis af. Aan boord van de veerboot praat ik wat met de lokale passagiers. Niemand lijkt zich druk te maken over het feit dat ik Nederlandse ben. We kletsen wat over Amsterdam, over tulpen en klompen en als ik een half uurtje later op de stijger van het piepkleine eiland sta ben ik zelf ook even vergeten wat hier een paar eeuwen geleden is gebeurd.
Ik tuur naar het gele strand. Kinderen spelen in de zee, tussen de dobberende vissersboten. Langs de kade staan gekleurde koloniale gebouwen in rood, zachtgeel of lichtbruin en over de kleine boulevard lopen mooie donkere vrouwen in jurken met uitbundige kleuren. Dit moet een droomeiland zijn.
Na een ijskoud biertje op een van de terras aan de kust, is het tijd om Gorée te gaan verkennen en de waarheid onder ogen te zien. Dit eiland heeft haar naam te danken aan de Nederlanders; Goree komt van het Zuid-Hollandse Goeree. Rond 1617 kocht de West-Indische compagnie dit eiland en gaf het de naam. Tussendoor was het kort in Engelse handen, totdat Michiel de Ruyter het weer heroverde. In 1677 ging het naar de Fransen.
Een wandeling over dit oud stukje Nederland heb je zo gemaakt; het eilandje is niet groter dan zo’n 900 bij 300 meter. Er wonen hier slechts een paar honderd mensen. Nog geen twee minuten lopen van het tropische terras waar ik net nog zat te genieten van een koud biertje, beland ik in een andere wereld. Ik stap ‘Maison des Enclaves’ binnen, het huis van de slaven. Dit slavenpakhuis uit 1786 is het laatste dat nog op het eiland te vinden is. Dit is de plek waar slaven werden ‘opgeslagen’. Er zijn speciale kamers gemaakt; eentje voor de mannen, eentje voor vrouwen, voor kinderen, voor ‘mooie meisjes’. Het bordje met ‘Jeunes Filles’ hangt nog boven de deur. Goeree was een van de belangrijkste doorvoerhavens van de slavenhandel. Slaven uit heel West-Afrika werden hiernaartoe verscheept en daarna op overvolle boten naar Amerika en de Cariben gebracht.