Stel je voor: een meer zo blauw dat je je ogen nauwelijks gelooft, omringd door kraterwanden en metershoge sneeuw. Dat is Crater Lake, het diepste meer van de Verenigde Staten en een van de meest betoverende plekken van de staat Oregon. Wij bezochten dit natuurwonder eind april, toen de winter zich nog in volle kracht liet zien. Het werd een ervaring die zowel magisch als een tikkeltje bizar was.
Crater Lake ligt in het zuiden van Oregon en ontstond zo’n 7.700 jaar geleden toen de vulkaan Mount Mazama instortte na een gigantische uitbarsting. De krater vulde zich door de eeuwen heen met regen- en smeltwater en dat leverde een meer op dat bijna 600 meter diep is. Er stroomt geen water in en uit, waardoor het uitzonderlijk helder is. Het resultaat: een diepblauwe spiegel die in elk seizoen adembenemend mooi is.
Wie in april denkt aan lente, komt bij Crater Lake bedrogen uit. Het park staat bekend om zijn extreme sneeuwval, met jaarlijks gemiddeld 12 tot 13 meter sneeuw (!). In recordjaren viel er zelfs tot 22 meter. Toen wij er waren, reden we op de wegen tussen muren van sneeuw van wel vijf meter hoog. Alleen de zuidelijke ingang was open, de rest van de wegen was nog onbereikbaar.
Het voelde alsof we een andere wereld binnenreden: kilometerslang reden we tussen sneeuwwanden, zonder ook maar één tegenligger te passeren. Aan de rand van het meer was het stil. Het gaf het diepblauwe meer een mystieke en bijna buitenaardse sfeer.
In de zomer staat Crater Lake bekend om de Rim Drive, een 53 kilometer lange route die rondom het meer loopt. Je rijdt langs uitzichtpunten als Watchman Overlook, Cloudcap en Phantom Ship, een rotsformatie die lijkt op een spookschip dat uit het water opduikt en weer verdwijnt, afhankelijk van de stand van de zon. Wij hebben het helaas niet gezien.
Ook kun je in de zomer de Cleetwood Cove Trail lopen, het enige pad naar de oever van het meer. Daar vertrekken boten die je naar Wizard Island brengen, een klein vulkanisch eilandje midden in het meer. Je kunt er wandelen, picknicken en zelfs zwemmen in het ijskoude water. Maar in april is dat allemaal nog toekomstmuziek en is Crater Lake vooral een stille wereld.
Die mystieke sfeer bleef ons bij. Een paar dagen later, op een terras in Portland, hoorden we van mensen aan de tafel naast ons dat er rondom Crater Lake veel spookverhalen en mysterieuze verdwijningen de ronde doen.
Volgens legendes van de oorspronkelijke Klamath-indianen is Crater Lake een heilige plek, ontstaan door een strijd tussen goden. Er gaan verhalen rond over mensen die er verdwenen zonder een spoor achter te laten, over een drijvende boomstronk die al meer dan honderd jaar in het meer ronddwaalt en nooit zinkt (ze noemen deze ‘The Old Man of the Lake’), en over vreemde verschijningen langs de kraterrand. Toen we die verhalen hoorden, dachten we terug aan dat stille, blauwe meer. Inderdaad, mysterieus voelde het zeker.
Crater Lake is geen bestemming die je snel vergeet. Het is overweldigend in zijn schoonheid, maar ook een tikje onheilspellend. Misschien door de stilte, misschien door de muren van sneeuw, misschien door de verhalen die eraan kleven.
Wat vaststaat: dit is een van de meest bijzondere natuurplekken in de Verenigde Staten. En of je er nu in de zomer komt voor een hike of in het voorjaar zoals wij, omringd door sneeuw, Crater Lake laat gegarandeerd indruk achter.
Lees ook meer over Crater Lake op de website van Travel Oregon.