Bergans Freeride Experience 2019
Hoewel ik pisteskiën fantastisch vind om te doen – en daar nog lang niet op uitgekeken ben – moet ik toch zeggen dat het freeriden lonkt. Vrienden hebben me aangestoken. Zo’n eerste spoor trekken is leuk, maar freeriden is veel meer dan dat. Niet zozeer de afdalingen lonken, maar met name het aspect dat je weg bent van de bewoonde wereld, dat je de skiliften en drukke pistes achter je laat en je volledig overgeeft aan de natuur om je heen. Winter, rust en natuur: het is als muziek in mijn oren.
Maar hoe begin je aan deze sport? Je hebt namelijk aardig wat materiaal nodig en kunt niet zomaar zelf offpiste gaan, tenminste niet zonder gevaren. De Bergans Freeride Experience is daarvoor de uitgelezen kans. Dit driedaagse event wordt georganiseerd door freerider Sanne de Jong in samenwerking met het Noorse outdoormerk Bergans. Drie dagen lang ga je onder begeleiding van berggidsen op zoek naar poedersneeuw in het Kleinwalsertal en maak je zoveel mogelijk afdalingen offpiste. En de afgelopen editie van de Bergans Freeride Experience mocht ik mee, om zelf te ervaren wat het betekent om te freeriden!
Het leuke aan dit event vind ik dat iedereen mee kan doen; tenminste als je kunt skiën. Voorwaarde is wel dat een zwarte piste geen probleem is voor je en dat je conditie goed is. De deelnemers worden verdeeld in groepen, ingedeeld op niveau, zodat iedereen in zijn eigen tempo onderweg is.
Afdalingen moet je verdienen
Op dag één stond ik eerlijk gezegd wat zenuwachtig bij de bushalte, maar dat is logisch als je niet goed weet wat je kunt verwachten. We nemen de skilift omhoog en doen een paar proefafdalingen op de piste – de gids moet natuurlijk wel het niveau van de skiërs inschatten – voordat we vertrekken. Freeriden draait niet alleen om afdalen, maar zeker ook om klimmen. En dus pakken we al vrij snel de vellen erbij en klimmen zelf naar boven. Een afdaling moet je namelijk verdienen. We klimmen ruim anderhalf uur naar boven. De zon laat zich af en toe zien, de wind komt en gaat en we zijn volledig opgewarmd. Wanneer je met vellen onder je ski’s naar boven klimt, en je eigen ademhaling het enige geluid is dat je hoort, dan ervaar je eigenlijk al meteen waar het freeriden om draait. Zo’n eerste afdaling offpiste is best spannend, maar ook heel erg leuk. En verslavend. Hoewel de verhouding tussen anderhalf uur klimmen en een paar minuten afdalen volledig scheef lijkt, is dat geen enkel probleem zolang je van elke seconde geniet. Van het klimmen én het afdalen. Het is ook precies wat onze gids Samuel ons blijft inprenten: “vergeet niet te glimlachen onderweg”. We komen op plekken waar ik anders nooit zou zijn geweest, en we ontdekken dat de bergen in de winter vol verrassingen zitten.
Op dag twee en drie ontdek ik dat freeriden fysiek ook écht zwaar is. En dat er heel veel verschil zit in sneeuw. Waar we op dag één door de sneeuw gleden als een mes door zachte boter, moeten we de dagen erna flink kracht zetten om er goed doorheen te komen. Na drie dagen voelen mijn benen aan als gekookte spaghetti. Maar de glimlach is gelukkig niet verdwenen want de serene rust om me heen, het uitzicht op ongerepte hellingen en het fijne gezelschap maken deze ervaring helemaal te gek.
Tijdens de Bergans Freeride Experience krijgen we gelukkig ook via diverse clinics wat meer kennis over materialen en veiligheid buiten de pistes. Aan offpiste skiën kleeft een gevaarlijk imago en dat is deze sport ook zeker wanneer je niet weet wat je doet. We leren hoe je een hellingshoek van een afdaling met je skistokken kunt berekenen en krijgen op de berg een lesje lawinepiepers zoeken. En uiteraard wordt er aan het einde van de dag ook samen volop gelachen, gegeten en gedronken. Maar niet tot in de late uurtjes, want freeriders zijn ochtendmensen en staan al vroeg weer klaar voor een nieuwe dag.