Je ziet ze wel eens ploeteren langs de pistes, terwijl jij zelf met volle vaart naar beneden sjeest: toer skiërs. Ik heb me altijd afgevraagd waar ze naartoe op weg zijn en of dat nou leuk is om te doen. De hoogste tijd dus om het zelf eens uit te proberen.
Ik ben in het Franse skigebied Arêches Beaufort, in de regio Savoie-Mont Blanc. Een klein, maar uitdagend gebied voor skiërs. Arêches heeft 29 pistes, in totaal 50 kilometer. Hier ga ik leren toer skiën. En Charlene gaat het me leren.
Ik zie meteen dat Charlene heel ervaren is. Ze is klein maar heeft een ijzersterk lichaam. En inderdaad: Charlene kan alles. Toerskiën, alpine skiën, snowboarden, klimmen. In al die dingen geeft ze les. Al 7 jaar. En nu gaat ze mij dus onder handen nemen. Dat betekent dat we met ski’s onder naar boven lopen en vervolgens naar beneden skiën. Niet lekker lui met de lift; vandaag moet ik alles zelf doen.
Om de tocht te kunnen maken hebben we een speciale uitrusting nodig. De ski’s die we gebruiken zijn lichter dan normale, zodat het klimmen makkelijker gaat. En ook de schoenen zijn kleiner, minder grof en soepeler. De vellen zijn het allerbelangrijkste. Die hebben we nodig om naar boven te kunnen lopen. “Zonder vellen glijd je weg”, legt Charlene uit. De vellen zijn gemaakt van kunststof en aan een kant plakkerig, zodat je ze onder je ski’s kunt plakken.
Als mijn outfit compleet is en de vellen onder mijn ski’s zitten, is het tijd om op pad te gaan. In dit gebied hoef je niet via de piste omhoog te lopen. Er is een speciale track voor toer skiërs gemaakt, zo’n tien meter naast de piste.
Al na een paar minuten wordt het me heel duidelijk: toerskiën is verschrikkelijk intensief. “Probeer je ski’s niet op te tillen”, roept Charlene. “Je moet jezelf laten glijden.” Dat gaat inderdaad makkelijker, maar het blijft zwaar. Ik voel niet alleen mijn benen maar ook mijn armen. We gaan door diepe sneeuw en over smalle heuvels. Ik moet mezelf continue met mijn stokken corrigeren, om te voorkomen dat ik naar beneden val. Dit is echt de perfecte winterworkout: sporten in een fantastische omgeving.
Het is een prachtige dag. Dit verveelt nooit. En wat is het hier heerlijk rustig. We zijn vlakbij de pistes, maar daar merken we niets van. We horen of zien de skiërs niet. Midden in de sneeuw en tussen de prachtige bergen voel ik me heel even alleen op de wereld. Het is trouwens aan te raden om met een gids op pad te gaan. Zeker als je nog niet zo goed kunt skiën of het gebied niet zo goed kent. Want doordat je naast de pistes loopt en niemand je ziet, komt ook niemand je waarschuwen als er slecht weer op komst is of, in het ergste geval, als er lawinegevaar is.
Lange tijd lopen we door de het prachtige sneeuwgebied. We komen op plekjes waar nog niemand geweest is. En wat is er nu mooier dan ongerepte sneeuw?
“De winter is mijn favoriete seizoen”, zegt Charlene. “Maar je moet het hier in de zomer eens zien. Dan zijn alle pistes groen, staat alles in bloei.” Dat is ook de reden dat de Fransen dit gebied zo min mogelijk veranderen. “De pistes worden niet breder of mooier gemaakt voor de skiërs”, zegt ze. De locals willen de natuur zo min mogelijk beschadigen, omdat het gebied ook in de zomer van groot economisch belang is.
“In de zomer staat het hier vol met koeien”, schetst Charlene. En die zijn natuurlijk onmisbaar voor de wereldberoemde Beaufortkaas die hier vandaan komt. “Dus er wordt misschien af en toe een hobbel of een steen verwijderd als het te gevaarlijk is, maar daar blijft het bij.”
Na een fantastisch stuk klimmen is het tijd om naar beneden te skiën. Als je echt lef hebt, kun je nog verder omhoog lopen, naar de top van de berg. Je doet alles dan off piste en moet dus ook off piste naar beneden skiën. Je bent dan een uur of drie aan het klimmen. Ik ga de uitdaging niet aan. We trekken de vellen van onze ski’s en skiën naar beneden. Het is even wennen, op deze lichte ski’s. Maar wat is het heerlijk om na zoveel inspanning volle vaart naar beneden te gaan.
Eenmaal beneden krijg ik toch nog de kans om het gebied van bovenaf te bekijken. Wel op een relaxte manier: met de helikopter. Nog nooit heb ik de pistes op deze manier kunnen zien. Het is waanzinnig. De enorme bergen, de witte vlaktes, de kleine stipjes die naar beneden skiën. Het is een adembenemend.
Met dank aan: Toerisme Arèches Beaufort en het Frans Bureau voor Toerisme.
