Tijdens het schrijven van deze blogpost realiseer ik me weer hoe bijzonder het werk is dat ik mag doen. Het brengt me op de mooiste plekken ter wereld. Wanneer ik terugkijk op alles wat ik in 2017 heb mogen doen besef ik me weer zó goed dat reisblogger zijn de mooiste baan op aarde is. Het heeft me het afgelopen jaar niet alleen naar nieuwe plekken gebracht, maar 2017 was ook het jaar waarin ik een boek heb uitgebracht. Bucketlist Reizen is inmiddels al toe aan een derde druk, heeft de lijst met bestsellers in Nederland gehaald en dat allemaal in minder dan 2,5 maand. Ik ben daar zo dankbaar voor en het motiveert me enorm om ook het komende jaar jullie weer te inspireren met nieuwe bestemmingen, verhalen en foto’s. En omdat het nu tijd is voor jaaroverzichten en lijstjes kijk ik graag terug naar de negen mooiste plekken die ik het afgelopen jaar heb gezien. Kijk je mee?
Het jaar begon met een van de meest bijzondere plekken waar ik ooit geweest ben: de Noord-Kaap in Zuid-Afrika. Het is de grootste maar ook minst bekende provincie van het land. Een uitgestrekt niemandsland, maar zo ontzettend mooi. We verbleven tijdens deze reis op verschillende plaatsen, waaronder Xaus Lodge. Een compleet afgelegen lodge, zonder elektriciteit of bereik met je telefoon. Eén met de natuur en de dieren om je heen: zo bijzonder!
Na mijn reis door de Noord-Kaap in Zuid-Afrika besloot ik nog een week langer te blijven om naar Kaapstad te gaan. Een stad die meteen voor altijd in mijn hart zit. Ik heb hier eigenlijk geen seconde rust gehad omdat ik zoveel wilde zien en doen en nog steeds denk ik dat ik lang niet alles gezien heb. Hiken naar het topje van Lion’s Head bij zonsondergang was een van de tofste dingen die ik er deed, net als een mini roadtrip naar Kaap de Goede Hoop. Kaapstad heeft zoveel: schitterende stranden, geweldig goede restaurants, wijnhuizen, leuke markten, mooie tuinen. Mocht deze stad nog niet op je bucketlist staan, doe dat dat maar heel snel.
Skiën is een van mijn grootste hobby’s. En ook voor wintersportgebieden geldt dat er van die plekken zijn waar je een keer geweest moet zijn. Of skitours die je een keer gedaan moet hebben. Eén daarvan is de Sella Ronda, een skitour rondom het Sella-massief in de Dolomieten. Ik vertrok vanuit Selva in Val Gardena, maar je kunt op meerdere plaatsen beginnen. De uitzichten tijdens de Sella Ronda zijn geweldig, net als het eten in Italiaanse berghutten. Skiën in de Dolomieten was echt een van de leukste dingen die ik dit jaar deed.
Deze reis heeft me in alle opzichten verbaasd: de rondreis door Oman die ik in april maakte. Ik wist eerlijk gezegd niet zo heel veel over Oman, maar ben er nu dus achter dat dit een van de best bewaarde geheimen ter wereld is. Het is er bloedheet maar ook bloedmooi. Wij vertrokken vanuit Muscat, de hoofdstad, reisden door het binnenland de woestijn in, gingen zwemmen in wadi’s en vlogen ook nog even naar het noorden. Toerisme staat hier in de kinderschoenen en dat is een verademing. Alsof je echt zelf dit complete land aan het ontdekken bent.
In mei vloog ik naar Australië. Een reis die al hééél erg lang op mijn verlanglijstje stond. De reis er naartoe viel me enorm mee, want het bleek het zó waard te zijn. De aankomst in Sydney was geweldig, net als eigenlijk alles wat we hier gezien en gedaan hebben. Toch is er één plek die ik écht nooit meer vergeet en dat is Whitehaven Beach op de Whitsundays. Het mooiste strand op aarde. We gingen er met een bootje naartoe om te snorkelen in het Great Barrier Reef en natuurlijk vooral te genieten op de stranden. Het was in het echt nog zoveel mooier dan ik ooit had durven dromen. Mocht je ooit naar Australië gaan, sla dit dan echt niet over!
Hoe gek dat misschien ook klinkt, maar ik was dus nog nooit op de Waddeneilanden geweest. Daarom beloofde ik een van mijn reisgenoten in Zuid-Afrika dat ik er in 2017 echt naartoe zou gaan. Het is namelijk best raar om de halve wereld te zien, maar ‘onze eigen eilanden’ nog nooit gezien te hebben. Het werd Texel, waar ik ging kamperen met een hele toffe auto met een daktent. Een heel fijn eiland waar je eigenlijk vanaf de eerste seconde op de boot al een vakantiegevoel hebt. En dat terwijl je toch gewoon in Nederland bent.
Als Brabantse ben ik er trots op dat ik ook ambassadeur van de provincie Noord-Brabant ben. Tijdens de Brabantnacht van 2017 – een nacht waarop je de provincie eens kunt ervaren zoals je dat nog nooit hebt gedaan – ging ik naar de Biesbosch, meteen ook het mooiste natuurgebied in Brabant. We gingen er kanoën en bij zonsopkomst varen met een grotere boot. Niet dan rust en fluitende vogels om je heen: zo fijn.
In de zomer reisde ik naar Oostenrijk, waar ik eigenlijk vaker in de winter dan in de zomer ben geweest. Ik ging naar de provincie Vorarlberg en naar een paar wat minder bekende regio’s in Tirol. De weg naar de Kaunertaler Gletscher verraste me enorm: het bleek een van de mooiste wegen te zijn die je in Oostenrijk kunt vinden. De Kaunertaler Gletscherstraße slingert in 26 kilometer omhoog en dat is heel tof om te rijden.
Omdat het schrijven van een boek best wel pittig is, en helemaal als je ondertussen gewoon doorwerkt, was ik na het aanleveren van mijn boek bij de drukker echt toe aan vakantie. Op één plek blijven, genieten van de warmte van de zon en goede boeken. Het werd Tulum in Mexico, echt een paradijs op aarde. De eerste dagen werd er niet veel meer gedaan dan uitslapen, bijkomen, lezen en wijn drinken. Maar natuurlijk hebben we ook nog hele toffe dingen in de omgeving van Tulum gedaan. Een mooiere en fijnere plek om bij te komen van het schrijven van een boek dan Tulum had ik me niet kunnen wensen!
