We gaan in Isère op zoek naar het einde van Frankrijk, de kracht van water, van de stilte en vooral: living the slow life in Frankrijk. Want dat kan klaarblijkelijk alleen hier. Maar, hoe doe je dit?
We beginnen goed: de Eurostar brengt ons snel en heel ontspannen van Rotterdam naar Parijs. Hier nemen we de metro naar Gare de Lyon, genieten even bij het restaurant Le Train Blue en stappen vervolgens op de trein naar Grenoble. Totale reistijd inclusief super genieten: zes uurtjes. Niet duur, je kunt meenemen wat je wilt, echt de tijd en moeite waard.
Eerst even wat geografische weetjes over deze grootste stad van het departement Isère. Grenoble ligt ingeklemd tussen de bergmassieven Chartreuse en Belledonne van de Franse Alpen in de provincie Auvergne-Rhône-Alpes. Daarom wordt dit ook wel als de hoofdstad van het gebied gezien. Grenoble heeft iets romantisch met de rivieren Drac en de Isère die erdoorheen stromen. De Drac heeft leigrijs water en dat komt dus ook door de leistenen in de bergen, die geven het water een vaste grijze kleur. Deze stad biedt een van de populairste universiteiten van Europa, dat geeft een leuk sfeertje. Wij verkennen Grenoble op de fiets, heel goed te doen en zo zie je het meest.
Het eerst wat opvalt is de hoeveelheid street art die zowel de geschiedenis van de stad laat zien, als de hedendaagse samenleving. Soms indringend, soms grappig. Ook opvallend zijn de vele parkjes, kleine straatjes met toffe pleintjes en veel leuke restaurantjes en barretjes.
▸ Tip: vegan restaurant Locafe. Hier koken ze met lokale producten, kleine gerechten en gruwelijk lekker!
Je moeten even weten waar je moet zijn in Grenoble, niet alle delen van de stad – zoals in elke stad – zijn even bezienswaardig. Maar rondom het centrum wil je graag vertoeven. Met leuke galerietjes, winkeltjes en natuurlijk de cafétjes. Om elk hoekje wel een verrassend pleintje. Wat je ook echt niet mag missen is de een ritje in de ‘bubbles‘. Dat is een kabelbaan met bollen (officieel de Téléphérique Grenoble – Bastille) waarin je kunt zitten en naar boven wordt gebracht, prachtig uitzicht onderweg. Boven zit trouwens een tof restaurant en heb je een adembenemend uitzicht over de stad. Je ziet onderweg en boven veel trailrunners, het is een populair oefenterrein (van beneden naar boven en weer terug). We verblijven in hotel Maison Barbillon vlakbij het centraal station. Goede uitvalbasis om Grenoble te verkennen.
De volgende ochtend vertrekken we lekker op tijd richting Le Haut-Bréda, zo’n 50 kilometer van Grenoble. Daar gaan we op bezoek bij een watermolen uit 1921 waar graan en walnoot wordt geperst met behulp van de kracht van het water van de bergrivier Gleyzin. Elke winter wordt hier 200 liter walnotenolie geperst met behulp van het watersysteem. Is het water bevroren, kan er geen olie geperst worden. Maar meestal lukt het en dan helpt het hele dorp mee. Vuur aan, iedereen maakt wat eten en brengt drinken mee, een heerlijk lokaal festijn.
Naast het ingenieuze watersysteem maken we ook kennis met de indrukwekkende honderd jaar oude smederij, die ook nog steeds werkt. De molen inclusief smederij kun je bezoeken van mei tot en met de eerste week van oktober. Wel even reserveren voor zowel de rondleiding als bijwonen van het walnotenwinterfestijn. Alles gaat in het Frans. Spreek je dat niet, Engelse folders zijn vanaf 2025 beschikbaar. En dan is de hoogste tijd voor lunch! Voordat we gaan hiken naar de eerste waterval en het einde van Frankrijk tegen gaan komen.
Lunchen doen we bij het prachtig idyllische familiebedrijf L’ Aubergerie waar je niet alleen belachelijk goed kunt eten, je kunt er ook romantische slapen. Thomas, de oude schaapsherder, staat in de keuken met lokale producten de sterren van de hemel te koken. Dikke aanrader!
Daarna gaan we naar Fond de France ofwel: het einde van Frankrijk. Dit is niets anders dan een petit gehucht, maar hierna is er geen route meer, de massieve bergketen Belledonne houdt het tegen. De harde kalksteen is moeilijk begaanbaar en daarom houdt Frankrijk hierna dus gewoon eventjes op. Maar Fond de France is zoveel meer. Het is een little gem in Frankrijk die de meeste toeristen nog niet kennen.
Hier omring je je in prachtige natuur, het is een intens groene (of witte, in de winter) oase waar je in alle rust en stilte kunt ontspannen. Waar bergriviertjes kabbelen, de tijd heeft stil gestaan, watervallen het enige geluid is, de berglucht zo schoon is dat de engelenbaarden aan de dennentakken wiegen en het ruizen van de hoge bomen het hoofd langzaam leegmaken.
Fond de France is ons vertrekpunt voor de 1.15 uur durende hike naar de waterval Pissou. Ik heb zelden zo’n indrukwekkende, korte hike meegemaakt. Aanbevolen wordt deze in de zomer te maken vanwege de begaanbaarheid. Er zijn trouwens veel verschillende fenomenale wandelingen te maken. Bijvoorbeeld naar het prachtige blauwe bergmeer Lac de Noir. De routes worden goed aangegeven.
Leuk detail: onderweg krijg je ook nog wat informatie over de natuur. Om een te worden met de natuur, meer ontspanning, dichtbij de rivier, is vanaf volgend jaar (2025) een blotevoetenwandelpad met verschillende ondergronden. De verschillende ondergronden staan in contact met je organen en geven een je zintuigelijke ervaring.
Na inspanning komt, jawel, ontspanning. We worden warm ontvangen in een zojuist geopende hotel La Madame in Le Haut-Bréda waar we een sofrologiesessie krijgen. Ja, ik wist ook niet wat het was, maar sofrologie bestaat uit meditatie- en ademtechnieken en oefeningen die je – in het kort – helpen je stress te weg te nemen, beter te slapen en te ontspannen. Een stressverlichtende mindfulnesstrend, ik ben helemaal voor! We sluiten af met een uitgebreide borrel voordat we naar ons landelijk romantische Auberge Nemoz waar we de komende nacht slapen en superlekker dineren met wederom lokale producten zoals de blauwe forel.
De volgende dag reizen we af naar Allevard. Hier ontdekken we de kracht van zwavelbaden. En ik al helemaal, want na een 20 minuten in het naar rotteneieren stinkende groene zwavelbubbelbad was ik van de pijn in mijn rug af. Vooraf bezoeken we het musée d’Allevard-les-Bains waar we alles leren over het thermaalwater dat werd ontdekt einde 18de eeuw, de kracht van zwavelbaden en het prachtige gebied om dit dorp. Hier ontdek je hoe de natuurlijke bronnen – zoals ijzererts en thermaalwater – dit berggebied door de eeuwen heen hebben gevormd. De tentoonstelling is leuk en gevarieerd. Mensen kwamen vanuit heel Europa om hier de helende zwavelbaden – vooral voor astmapatiënten en artrose – te ervaren.
Vlakbij in het park op een heuveltje kun je leuk lunchen in restaurant La Bota Fogo, dineren doe je heerlijk in Le Vieux Moulin aan de over van de rivier Isère. Vlak voordat we aanschuiven wandelen we nog even naar Lac de Mirande. Een toffe, makkelijke en korte wandeling van Allavard langs de Isère naar het bergmeer. Ongeveer de enige waarin je wel mag zwemmen. Mensen zitten hier zomers voor ontspanning, verkoeling en gezellig samenzijn en bbq-en langs de oever.
De volgende dag onderweg naar Grenoble doe we een heel korte hike naar een fantastische waterval Saint Vincent de Mercuze. Geloof me hier wil je in zwemmen en de langere hike doen, wat is dit mooi! En dan zit de trip erop en vertrekken we na een goede nachtrust met de auto terug naar Grenoble waar we de trein terugnemen naar Parijs en van Parijs naar Rotterdam.
Ik heb genoten, heb het slow life ontdekt met superlieve mensen: de gids, sofrologiegoeroe Fabienne Helip en de restaurant- en hoteleigenaren. Ben daadwerkelijk tot rust gekomen, pijnvrij en ontspannen, en ik wil – nee, ik MOET – hier zeker nog een keer naar toe. Want ik heb nu een voorproefje gehad van living the slow life in Frankrijk in volle ontspanning en dat smaakt naar meer!