Afgelopen week ben ik naar het Hallerbos in België geweest. Dit bos ligt tussen Brussel en Charleroi ter hoogte van Waterloo, inderdaad waar een van de bekendste veldslagen uit de geschiedenis heeft plaatsgevonden. Napoleon werd daar verslagen en dat betekende het definitieve einde van de Franse heerschappij over grote delen van Europa. Maar dat terzijde 😉
Tot een aantal maanden geleden had ik nog nooit van het Hallerbos gehoord. Ik kwam per toeval een aantal foto’s tegen waarop ik meteen betoverd werd door de schoonheid van het bos. Wat maakt dit bos dan zo ontzettend mooi vraag je je nu waarschijnlijk af? In het voorjaar (meestal rond eind april) is de bodem van het bos bezaaid met wilde blauwe hyacinten. De bijnaam ‘Blue Forest’ is er dan ook niet voor niets. Tijdens deze korte periode maakt het bos plaats voor een sprookjesachtig blauwe tapijt dat prachtig afsteekt tegen het frisse groen van de jonge beukenbladeren. De bladeren van de beuken zijn dan nog klein, waardoor de lichtinval het mogelijk maakt voor bloemen daar te bloeien. Foto’s van dit tafereel gaan de hele wereld over en zorgen ervoor dat vele toeristen naar het Hallerbos rijden om het blauwe paradijs te bewonderen.
Op de website van het Hallerbos kun je de bloeiperiode vrijwel dagelijks bijhouden.
27 april bleek een prachtige dag te zijn, maar toen was het natuurlijk Koningsdag en dat kan ook leuk zijn 😉 Gelukkig had ik de mogelijkheid om twee dagen later te gaan. In de vroege ochtend (lees: 5.30 uur) vertrok ik richting het Hallerbos. Met de nodige opstoppingen kwam ik rond 7.30 uur aan. Te laat om de zonsopgang te fotograferen maar wel prima om wat zachtere foto’s te maken dan in de middag wanneer het licht harder is omdat de zon hoger staat. Tevens ruiken de wilde hyacinten in de vroege ochtend heerlijk en dit in combinatie met de vele vogeltjes en andere dieren maken een bezoek aan dit prachtige bos tot een onvergetelijke ervaring.
Er zijn drie routes uitgestippeld; de Achtdrevenwandeling (1,8 km), de Sequoiawandeling (4 km) en de Reebokwandeling (7 km). De laatstgenoemde route loopt voor iets meer dan de helft door het hyacintengebied en voert je langs drie van de vier valleien. Heb je de mogelijkheid om doordeweeks een bezoek te brengen aan het bos doet dit dan. Het is dan rustiger en makkelijk parkeren.
Het bos is buiten deze periode uiteraard ook prachtig om in te wandelen. Een weekendje Brussel met een uitstapje naar het Hallerbos zou een prima combinatie zijn. Dat ik hier volgend jaar weer naar toe gaat staat vast. Ik zorg dan wel dat ik de avond ervoor een hotelkamer in de buurt heb geboekt, zodat ik wat prettiger de zonsopgang kan fotograferen en niet om 03.00 uur ’s nachts vanuit Nederland hoef te vertrekken. Als er dan ook nog een dosis mist bij geserveerd wordt ben ik een gelukkig man 😉
Extra info: Het bos kent een rijke geschiedenis en een roerig verleden. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden bijna alle grote bomen gekapt. Maar in de periode tussen 1930 en 1950 werd het Hallerbos weer herbebost, wat het jonge karakter van dit bos verklaart. Het Hallerbos in Halle is een overblijfsel van het Kolenwoud. Dit gigantische oerbos strekte zich in de tijd van de Romeinen uit van de oevers van de Rijn en de Moezel tot de Noordzee. Tijdens de Eerste Wereldoorlog liet de Duitse bezetter bijna alle grote bomen kappen en werd het bos vrijwel geheel verwoest. Vanaf 1930 tot 1950 werd een groot deel van het bos opnieuw aangelegd. Ook nu nog koopt de overheid aangrenzende landbouwgronden aan om het bos verder uit te breiden.