Wij nemen de bus naar het startpunt omdat we geen rondwandeling gaan maken, maar terug zullen lopen naar ons hotel in Sexten. Alleen al de rit naar berghut Auronzohütte toe is er eentje voor in de boeken. We weg die de bus neemt is de Strada Panoramica de Tre Cime di Lavaredo. Daar moet je voor betalen om ‘m te mogen rijden, maar onderweg heb je al uitzicht op een flink aantal hoge rotspieken die zo kenmerkend zijn voor de Dolomieten. Het is slechts een voorproefje, want het zal alleen maar mooier worden naarmate de dag vordert.
Bij de Auronzohütte begint ook de klassieke wandeling, die je als ronde kunt doen. Je begint en eindigt dan op dezelfde plek. Wij vertrekken in tegengestelde richting naar de Dreizinnenhütte en staat al vrij snel oog in oog met de drie beroemde rotspieken. We staan aan de onderkant en kijken omhoog richting de top: pas dan ervaar je echt goed de grootte van deze rotsen, want omhoog kijkend voel je jezelf behoorlijk klein en nietig.
Berghut Dreizinnenhütte
Het mooiste uitzicht op de Drei Zinnen heb je vanuit de Dreizinnenhütte, die recht tegenover de drie rotspieken ligt. Het wandelpad naar deze berghut toe is grotendeels vlak en niet echt zwaar; er zitten maar een paar echte klimmetjes in. De Dreizinnenhütte (op 2.405 meter hoogte) is ook de populairste plek om wat te drinken of lunchen, omdat het uitzicht nu eenmaal fenomenaal mooi is.Bijna iedereen die de rondwandeling maakt stopt hier even.
Vanaf de Dreizinnenhütte kun je op verschillende manieren naar het dal lopen: een korte route en een lange route. Omdat het bij de Dreizinnenhütte behoorlijk druk is besluiten we de lunch te bewaren voor de volgende berghut die op onze route ligt: de Büllelejochhütte. De route naar de Büllelejochhütte is wel een stuk langer en vele malen pittiger, maar hoewel onze magen al rommelen is ons beloofd dat deze hut veel knusser en authentieker is. En dat blijkt ook zo te zijn, want na een flinke klim komen we aan bij een kleine, knusse hut waar je overigens ontzettend lekker kunt eten. Die extra meters zijn het helemaal waard: onderweg komen we ook nog langs een aantal buitenaards mooie plekken, alsof we op een andere planeet zijn belandt. De Dolomieten bewijzen maar weer eens waarom ze het mooiste deel van de Alpen zijn…