Afgelopen dagen waren rood, de kleur van Australië’s Red Centre. Duizenden kilometers reden we deze week door de outback, waar soms opeens een wereldwonder blijkt te staan.
Na drie nachtjes ‘bijkomen’ in Alice Springs vertrokken we vorige week met onze van naar de ‘eindbestemming’ van onze roadtrip vanaf Darwin: Uluru, oftewel de Ayers Rock. Uluru ligt ‘vlakbij’ Alice Springs, wat betekent dat het ongeveer vijf uur rijden is. De enige accommodatie bij Uluru in de buurt is het Ayers Rock Resort. Daar bevinden zich drie hotels en een camping. Wij gingen uiteraard voor de laatste optie 😉
Hoewel we Uluru al vaak op plaatjes gezien hadden, viel de bekendste rots van Australië niet tegen in het echt. De Ayers Rock (zoals de Australiërs de rots noemen – volgens de Aborignials is het ‘Uluru’) was zelfs nog groter dan verwacht. Niks geen dringen om tussen de andere toeristen door een goede foto te maken; de rots was groot zat. Bovendien viel het aantal toeristen ook erg mee. Tijdens de zonsondergang bij Uluru stonden er zo’n twintig auto’s in de ‘drive-in’. Onze van stond met de klep open naar Uluru gericht. Voor de auto hadden we ons tafeltje uitgeklapt, waar we ons tijdens de zonsondergang gekookte maaltje opaten, onder het genot van een wijntje en het licht van de zonsondergang op Uluru. Happy thoughts-momentje to the max!
De volgende dag zagen we de zon weer opkomen bij The Olga’s, wat de Australische naam is voor die andere rots; Kata Tjuta. Van The Olga’s hadden wij eerder nog niet gehoord, maar aangezien ze in hetzelfde national park als Uluru liggen, en je daar 25 dollar toegang per persoon voor betaalt, leek het ons de moeite waard om ook daar eens een kijkje te namen. Nog voor 06.00 uur zaten we dan ook al aan onze crackers met pindakaas voor de vele rotsen van The Olga’s. In tegenstelling tot Uluru zijn The Olga’s namelijk niet één rots, maar wel tientallen ronde grote rotsen naast elkaar. Van één kant heeft Kata Tjuta een soortgelijke omtrek als Uluru. Van een andere kant ziet het er echter weer heel anders uit. Bonus was dat we tijdens de zonsopgang in de verte ook Uluru zagen liggen.
Het derde – maar zeker niet het minste – natuurwonder ‘in de buurt’ is Kings Canyon. Weer rotsen, maar met daar doorheen een grote klif. Op ruim drie uur rijden afstand van Uluru liepen we hier de bekende en prachtige Rim Walk. Zes kilometer lang loop je grotendeels op het randje van de afgrond, met een spectaculair uitzicht op de klif en de gigantische rotsen tegenover je. Gelukkig begonnen we vroeg (om 07.00 uur), want na 09.00 uur mag je niet meer aan de wandeling beginnen als het die dag meer dan 36 graden Celcius is. En dat is het hier zeker. Sinds onze aankomst in Darwin hebben we nog geen dag kouder gehad, denk ik. Gelukkig koelt het hier – in de Red Centre – ’s nachts wel een stuk meer af dan in de ’top end’ van de Northern Territory.
De komende dagen rijden we van Alice Springs weer terug naar het noorden. Bij Katherine zullen we dan afslaan richting het westen. Want na de heetste staat van Australië vinden we het wel tijd worden voor een koel briesje. Maar eerst staat de Kimberley nog op het programma, een natuurgebied tussen Darwin en Broome. Have a nice day!