Wie dacht dat het al een uitdaging is om met een elektrische auto op vakantie naar Frankrijk, Duitsland of Oostenrijk te gaan, moet zeker verder lezen. Wij gingen een paar kilometer – ahum – verder en reden met een Ioniq 5 van Nederland naar Cabo São Vicente, het uiterste zuidwesten van Europa (Portugal). Een elektrische uitdaging van meer dan 2.700 kilometer naar de Algarve. Op papier is dat 2.500 kilometer?, maar laadpalen, en zeker snelladers, staan nu eenmaal niet exact langs de meest ideale route. Het verhaal van de complete roadtrip, met bijzondere tussenstops en bezienswaardigheden kun je hier lezen. In dit artikel ga we vooral in op de bijzondere laadervaringen en geef ik je volop tips om ook deze roadtrip naar de Algarve te maken.
Op basis van eerdere ervaringen met elektrische roadtrips, ging ik bij het plannen van de laadstops uit van maximaal 300 kilometer. Dan heb je speling mocht er iets mis zijn met een laadpaal of als we vertraging zouden oplopen. Voor de totale reis trokken we vier dagen uit, met overnachtingen in (de buurt van) Poitiers, Valladolid en Badajoz op de grens van Portugal en Spanje.
Van tevoren was al bekend dat de grootste ‘laadpaaluitdagingen’ zich in het binnenland van Spanje en Portugal zouden aandienen. Die verwachting bleek, niet geheel onverwacht, heel dicht bij de werkelijkheid te liggen.
Wil je grote afstanden met een EV overbruggen, dan zijn een goede routeplanning en de juiste mindset cruciaal. Bij een trip van ruim 2.500 kilometer (enkele reis) is dat niet anders. Er komt zelfs nog een factor bij: doseren.
Met behulp van vooral Google Maps, Google en apps van verschillende laadproviders (o.a. Shell Recharge en Ionity) plande ik de meest optimale route. Die leidde ons vanuit Nederland naar Parijs, Poitiers, Bordeaux, Bilbao, Valladolid, Salamanca, Badajoz, Évora en Grandola uiteindelijk richting Sagres en eindbestemming Cabo de São Vicente.
We reden met een Hyundai Ioniq 5 project 45 (73 kWh). Met een range ver boven de 400 kilometer en een maximale laadcapaciteit van 220 kW verwachten we geen problemen, zeker zolang we (werkende) snelladers tegenkomen.
Een goede planning maken is zeer belangrijk. Echter kom je ook voor verrassingen te staan. Goed om te weten: lang niet alle laadpalen die je onderweg tegenkomt werken ook daadwerkelijk. En soms zijn er ook andere problemen, bijvoorbeeld met compatible laadpassen. En dat betekent extra reis- en laadtijd, hou daar rekening mee.
In Nederland en België valt het met de defecte en niet werkende laadpalen nog alleszins mee en hoewel er ook in Frankrijk relatief veel niet werkende laadpalen staan, defect of om een andere reden (hors service), vind je daar meestal nog wel goede alternatieven die relatief dichtbij liggen. Vanaf het moment dat je Spanje in rijdt verandert dat. Zeker wanneer je zoals wij via Baskenland door het binnenland je route vervolgt.
Tussen San Sebastian en Évora in Portugal, over een afstand van een kleine 850 kilometer, is het aantal snelladers dun gezaaid en staan ze soms op bijzondere (afgelegen) plekken. Goed plannen is sowieso onontbeerlijk als je met een EV duizenden kilometers gaat rijden Ben je van plan het Spaanse binnenland te doorkruisen, dan wordt dat een extra ingewikkelde factor. Het is goed te doen, maar hou hierdoor altijd rekening met (een paar uur) extra reis- en laadtijd.
Defecte en niet werkende laadpalen zijn natuurlijk vervelend. Maar het wordt nog lastiger als je niet over de juiste laadpassen en -apps beschikt. Wij hadden er vijf passen bij ons: Vattenfall, ANWB, Maingau, Shell Recharge en EVBox. Daarnaast had ik ook de Tesla-app geïnstalleerd omdat Tesla steeds meer Superchargers ook beschikbaar maakt voor andere, niet-Tesla, EV’s. Een ‘escape’ die goed van pas bleek te komen.
Met de Vattenfall-pas konden we in Nederland, België en op vrijwel de gehele route door Frankrijk (afhankelijk van de laadprovider) vrijwel overal ongemoeid snel laden. Ook de passen van Maingau en Shell Recharge (we testen altijd minimaal 3 laadpassen) functioneren daar vrijwel overal.
Op de route vanaf Bordeaux richting het zuiden werd het inchecken met de bovengenoemde laadpalen een probleem. Ook de ANWB-laadpas werd hier geweigerd, terwijl deze als extra backup was meegenomen. Alleen de pas van Shell Recharge werd bij de laadstations die operationeel waren geaccepteerd.
Op deze lange route kom je langs plaatsen waar je normaliter niet zo snel zult komen. Zeker niet in Centraal-Spanje. Plaatsen als Valladolid, Salamanca, Cáceres en Badajoz zijn echter juweeltjes. Wie echt wil genieten, plant uitgebreide stops in deze steden toch. Misschien om alleen te laden en te lunchen of wie weet ook als echte stopplaats, want dat zijn ze meer dan waard.
In Spanje moet je vooral geduld hebben en regelmatig apps en Google Maps refreshen omdat laadpunten soms pas verschenen zodra we op kortere afstand van het laadpunt waren. Zo we overigens ook een keer prima kunnen opladen bij een Tesla Supercharger station.
Opvallend was dat de laadpas van de ANWB hier overal werd geweigerd, die hadden we achteraf beter thuis kunnen laten. Deze pas werd bij geen enkele van de laadpalen waar we hem geprobeerd geaccepteerd. Niet bij Ionity, niet bij Total Energies, niet bij Allego en ook niet bij alle andere (lokale) laadproviders die we in Spanje en Portugal bezochten.
Uiteindelijk leverde dat wel problemen op richting Valladolid. Na twee laadstations (beide buiten werking) en een nieuw Repsol laadstation (zie onder) hadden we een probleem. Overgebleven opties waren wat 11 kWh laders (in de hoop dat ze werken) een een Tesla Supercharger station, gelukkig in de buurt van de snelweg. Hier konden we zonder problemen met behulp van de app onze Ioniq 5 tot 90 procent opladen.
Opvallend is ook dat Repsol, de grootste Spaanse oliemaatschappij met de meeste tankstations, nauwelijks nog laadpalen bij haar tankstations heeft staan. Repsol is inmiddels wel met subsidie van de Europese commissie laadstations aan het uitrollen is. Dat staat ook duidelijk op de deze laadstations. Je mag verwachten dat Europese laadpassen hier werken. Helaas, snelladen kun je hier alleen met een Repsol-laadpas, en die is alleen voor inwoners van Spanje is aan te vragen.
Bij eerdere EV-trips naar het buitenland was het mij al opgevallen dat de informatie die Google Maps, maar ook sommige laad-apps, geven over de locatie en beschikbaarheid van laadstations niet altijd klopt. Tijdens deze reis is het drie keer voorgekomen dat we met de locatiegegevens uit Google Maps uiteindelijk niet op de plek van het laadstation belandden, maar soms letterlijk een paar kilometer verderop, waar geen laadpaal te bekennen was.
Irritant genoeg om eens te gaan nadenken hoe dat komt. Heeft Google de foute informatie? Geeft Google wellicht bewust foute informatie? Het is speculeren. Dat kun je doen tot op het niveau dat het op een complottheorie gaat lijken. Dat is niet mijn bedoeling, maar ik wil toch wel een paar gedachtenspinsels met jullie delen.
Google Maps staat op zich bekend als een goed kaarten- en informatiesysteem. Maar Google staat natuurlijk ook bekend als een super commercieel bedrijf. Accurate informatie over laadpalen is hot, want in tegenstelling tot tankstations zijn laadstations, zeker met snelladers, nog niet zo heel dik gezaaid. Gebruikers hebben er dus alle belang bij om via Google Maps naar de juiste locatie geleid te worden.
Hou er ook rekening mee dat zo’n lange route iedere dag verrassingen op kan leveren. Zo werden wij halverwege keurig van de snelweg afgeleid om daarna een half uur lang over een alternatieve route te rijden. Lastig als je net een stop had gepland.
Laad-providers hebben er alle belang bij dat hun laadstations in Google gevonden kunnen worden. Uiteindelijk kiest niet iedereen ervoor om van elke laadprovider de app te installeren. Je laadplan plannen met zes apps maakt het allemaal nog ingewikkelder. Daarnaast is de navigatiefunctie van sommige laad-apps bepaald niet echt gebruiksvriendelijk en kunnen je die ook niet of nauwelijks aan je voertuig koppelen. Met Google Maps is dat, vanuit je smartphone via Apple Car Play of Android Auto, wel makkelijk en goed te doen.
De markt van laadpalen en laadproviders is groeiende en het marktaandeel is nog lang niet verdeeld. Dat zal en kan komende jaren nog fors uitgebreid worden. Het is daarom misschien niet zo’n gekke gedachte dat Google daar ook en graantje (lees: heel wat graantjes) van mee wil pikken door laadproviders te laten betalen voor het opnemen van de juiste informatie. Maar of ze, als er niet betaald wordt, bewust foutieve informatie verstrekken, gaat misschien wat ver. Feit is wel dat de informatie over de locaties van laadstations in Google op dit moment nog niet altijd overeenkomt met de werkelijkheid.
Dan nog dit. Het is geen geheim dat harder rijden, ook met een elektrische auto, betekent dat je bolide meer energie verbruikt. De Ioniq 5 waar wij deze roadtrip mee gereden hebben, heeft een (WLTP) bereik van maximaal 507 kilometer. Het is ook bekend dat de meeste EV’s in de praktijk een bereik hebben dat onder dat ‘WLTP-maximum’ ligt. Wij vertrokken in Nederland met een volle accu en 432 kilometer bereik.
Op autosnelwegen kozen wij ervoor om tussen de 120 en 130 kilometer per uur te rijden. Dat had een behoorlijke impact op het bereik van de Ioniq 5. Deze hogere snelheid heeft zeker impact op je rijbereik en al helemaal als het in de ochtend nog maar net 6 graden is. Het betekent dat je beter wat vaker kunt laden (tussen de 250 en 300 km) zodra je weer een snellader tegenkomt. Pak een koffie of wat anders want meestal na een kwartier (snel)laden kun je verder voor het volgende traject. Wachten totdat de accu 100 procent opgeladen is kost veel te veel onnodige tijd.
Op de laatste dag van onze reis kozen we ervoor om op snelwegen maximaal 110 te rijden. Dat vergrootte het bereik tot boven de 370 kilometer. Dat betekende dus ook dat we minder vaak hoefden te stoppen om te laden. En toen we in het zuiden van Portugal tijdens de roadtrip alleen nog maar binnendoor reden, met gemiddelde snelheden die rond de 70 kilometer per uur schommelen, liep het bereik zelfs naar ruim op tot ver boven de 450 kilometer.
Ons advies is dan ook om op snelwegen bij zo’n lange reis, niet harder te rijden dan 110 kilometer per uur. Als je met elke acculading 100 kilometer verder kunt rijden, dan scheelt je dat op een trip van 2.500 kilometer ruim twee volledige laadstops. Ofwel, twee keer drie kwartier stilstaan. Op de totale reistijd maakt dat nauwelijks verschil, maar het rijdt een stuk voordeliger en je komt beter uitgerust aan op je eindbestemming. Om nog maar te zwijgen over de tijd die je wint doordat je minder vaak ook op zoek moet naar een laadpaal. Zeker als je weet dat bijna de helft van de laadpalen die wij bezochten, om de een of andere reden niet functioneerden.
Na onze roadtrip naar de Algarve zijn we wat langer gebleven om ook de kustlijn verder te ontdekken. Daarnaast wilden we weten hoe het zat met het elektrisch laden in deze regio. Ons eerste verblijf was in de buurt van Portimão waar we twee nachten hebben gelogeerd in het Interpass Vau Hotel bij het Praia de Vau. Dit hotel ligt op een steenworp van het strand.
Naast grote appartementen altijd voorzien van balkon en deels eigendom van particuliere verhuurders beschikt het hotel ook over twee laadpunten op een privé parkeerplaats. Dat laatste is op dit moment nog redelijk uniek. Het hotel is gezien zijn ligging en met de aanwezigheid van laadmogelijkheden een prima optie voor een kort verblijf als je in de buurt van Portimão wilt overnachten.
Onze tweede stop was net voorbij het populaire Albufeira. Hier liggen redelijk wat verborgen plekjes met prachtige stranden die net wat minder bekend zijn als de grote publiekstrekkers. Het Praia de Galé is een van die plekjes. In de doodlopende straat richting het strand ligt het hotel Vila Galé.
Het luxe en fraaie hotel ligt op een steenworp van het strand en heeft een grote tuin met privézwembad en een groot terras. Met al even luxe kamers en een redelijk exclusief restaurant is het hier niet moeilijk om langer te verblijven.
Parkeren doe je voor de deur. Hier zijn echter geen laadpunten. Gelukkig vonden die wel bij een supermarkt in de buurt (zie foto boven). Dit is vooralsnog de gouden tip voor deze regio. Kijk altijd goed rond want er zijn inmiddels genoeg supermarkten die wel laadstations hebben staan die alleen nog niet in populaire apps staan en ook niet in Google Maps.
Hoewel het hier en daar een uitdaging is om deze reis naar Zuid-Portugal volledig elektrisch te maken, is het vooral ook heel erg leuk. Het niet precies weten waar je gaat stoppen, zorgt er ook voor dat je op verrassend leuke plekken terecht komt.
Onderweg verandert het landschap, de zon gaat feller schijnen en ook je eigen mindset wordt meer en meer ontspannen. Dat is de magische werking van Zuid-Europa.
Deze roadtrip naar Zuid-Portugal doen? Ja, absoluut!
Wil jij ook deze waanzinnige roadtrip naar Zuid-Portugal maken? Lees dan deze tips nog even door voor het plannen van je reis.
