James Joyce, Oscar Wilde,
Bram Stoker zomaar wat schrijvers uit het Dublinse. Verhalen vertellen – en opschrijven – zit in het Ierse bloed. Alles ademt poëzie uit. Oké, gemixt met de geur van een oprispende Guinness en de ijle lucht van een koude westenwind. De stad die menig week van het jaar is bedekt met een laag mist of een blinkend tapijt van regendruppels. Dublin is hard, grauw. Maar Dublin heeft ook de hoogste gastvriendelijkheid van elke stad die er een beetje toedoet. Dublin is gewaagd. Sexy. Brutaal. Kinky. Dublin is de stad waar je verliefd op wordt.
Voor het bier, de whiskey, het pubfood en andere heerlijkheden kun je geen betere plek verzinnen dan Dublin. Het compacte centrum heeft alles te bieden voor een heerlijk weekend in een bruisende stad. Altijd wat te doen, altijd muziek, altijd meer dan vriendelijke mensen die – voor je er erg in hebt – al zo’n anderhalf uur met je aan de bar aan het praten zijn. Want je hoeft niet bang te zijn om alleen in een hoekje te zitten. Alle Dubliners zijn galant, authentiek en geïnteresseerd. Ze bestellen graag een biertje voor je en zijn een excellent gezelschap. Vraag een willekeurige local de weg op straat, en je weet de rest van je trip waar je wezen moet. Favoriete restaurants, pubs, zelfs barbershops worden gedeeld met toeristen die de stad beter willen leren kennen.
Natuurlijk ontkom je niet aan
Temple Bar – hét uitgaansgebied van Dublin. Heel veel lokale bevolking zul je er misschien niet tegenkomen, maar het is zeer de moeite waard om een middagje – en avond – door de smalle straten te struinen, bier te drinken en te genieten van live-muziek. Want zeker in Temple Bar kun je – ondanks het toeristische overkomen – de folkmusic tot ver buiten het district horen. Drommen mensen komen samen om naar straatmuzikanten te luisteren. Speel je een instrument? Dan zou het zomaar kunnen dat je uitgenodigd wordt om een gig mee te spelen. The Temple Bar zelf is de meest beroemde tent, maar ga vooral eens wat zijstraatjes in. Voor een homopubliek heb je The George, met een wereldberoemde straight-friendly bingo op zondagavond.
Bij Ierland – maar zeker ook Dublin – draait het om de folklore. Eeuwenoude tradities worden beschermd en gerespecteerd: de normen en waarden staan hoog in het vaandel. Neem nu bijvoorbeeld de muziek. Aankomende januari wordt voor de tiende keer op rij het
Tradfest gehouden; een week met (Ierse) folkmuziek, klassieke instrumenten en bijzondere gastoptredens. Het gaat hier om het samenzijn – samen het glas heffen, samen zingen, dansen en muziek maken. Dat het daarbij niet uitmaakt waar je vandaan komt, als je maar meedoet in die aloude tradities. Waar je Guinness drinkt en er een oester bij eet. Dat je meedoet in de gastvrijheid van de bevolking. Dat je je emoties durft te tonen. Want die emotie zit diep, in Ierland. ‘Muziek maken doe je vanuit je buik, niet vanuit je hoofd‘, is het devies.