Tijdens onze roadtrips – we maken er zoveel dat ze zelfs in boekvorm zijn verschenen – ontdekken we veel bijzondere plekken. Soms zijn deze juist de reden van het maken van de roadtrip, maar net zo vaak gebeurt het dat je onderweg wordt verrast. En dat laatste gebeurde afgelopen zomer maar weer eens in de Beaujolais in Frankrijk. Halverwege de route stond een lunch gepland in het plaatsje Vaux-en-Beaujolais, waar het heerlijk is om even te chillen in het Franse landschap onder het genot van een glas Beaujolais. Maar achteraf bleek dat niet de belangrijkste reden waarom dit zo’n leuk plekje is. Want vanaf het terras valt m’n oog op een aantal stripfiguren die door de straten rennen. Een verhaal met drie hoofdrolspelers.
Het plaatsje Vaux-en-Beaujolais ligt in het oostelijke deel van Frankrijk en de zoals de naam al doet vermoeden, in de regio van de Beaujolais wijnen. Het is een van de vele pittoreske dorpjes in dit prachtige wijngebied gelegen in een heuvelachtig landschap dat voornamelijk bedekt is met wijngaarden. Deze regio staat vooral bekend om deze authentieke dorpjes vaak verborgen in het landschap.
Het is dus vooral een bestemming voor wijnliefhebbers die geïnteresseerd zijn het proeven van de lokale wijnen en die wat meer te weten willen komen over de traditionele methoden die gebruikt worden voor het maken van wijn. Een alleszins aantrekkelijke bestemming met ook nog eens wat leuk plekje om te eten en een beetje te relaxen.
En dan is er een Franse schrijver, bij ons wat minder bekend maar in Frankrijk toch vooral vanwege zijn roman ‘Clochemerle’. Een satirisch boekwerkje, gepubliceerd in 1934. Dit boek gaat over een fictief dorp genaamd Clochemerle dat de perikelen en opwinding die veroorzaakt werden door de installatie van een openbaar urinoir in het centrum van het dorp beschrijft.
Hoewel het dorpje Clochemerle fictief was, was het wel degelijk gebaseerd op Vaux-en-Beaujolais, de woonplaats van Gabriel Chevallier en de plek waar hij zijn inspiratie voor het boek vandaan wist te halen. Het humoristische en satirische boekje gaf een inkijk in de traditionele dorpspolitiek en het alledaagse leven van deze kleine Franse gemeenschap.
Het werk van Gabriel Chevallier over Vaux-en-Beaujolais, met de fictieve naam Clochemerle, heeft fors bijgedragen aan de bekendheid van de regio en heeft zeker ook het toerisme in het gebied bevorderd.
Clochemerle is dus een fictieve naam die beroemd werd door de roman van Gabriel Chevallier. Wie het dorpje binnenrijdt en van niets weet, begrijpt ook niets van het grote bord met deze verwijzing. Clochemerle staat er in kapitalen, met daaronder Beaujolais Villages. Raar, want we zijn toch Vaux-en-Beaujolais volgens Google Maps? De striptekeningen die hier en daar aan de gevels zitten zeggen dan nog helemaal niets.
Dat dit plaatsje een bedevaartsoord is van mensen die op zoek zijn naar een replica van een openbaar urinoir bedacht door een schrijver, daar kwam ik pas na een heerlijke lunch en een stadswandeling (door een dorp) achter. Zelden zie je zoveel vrolijkheid op een paar panden. Pas na een bezoek aan een piepklein museum viel ook bij mij de Franc.
Vaux-en-Beaujolais – je m’excuse: Clochemerle – is echt een geweldig leuk dorpje. Ga er eten, ga er wandelen en zet al je sociale kanalen vol met foto’s van dit plaatsje. Roadtrips maken blijft leuk.