Als ik de onderdelen van een triatlon moet rangschikken op hoe leuk ik ze vind, dan staat fietsen echt wel onderaan. Ik heb er niet zoveel mee. Maar… stop dan eens hele dikke banden onder de fiets, neem ‘m in de skilift mee naar boven en cross tussen de bomen door in de sneeuw weer naar beneden. Dan denk ik dat ik mijn favoriete manier van fietsen gevonden heb: downhill fatbiken!
Fatbiken in Livigno
Afgelopen winter was ik dus in de Italiaanse Alpen, in Livigno. Een dorp dat op alle mogelijke manieren sport ademt. Er is een enorm sport- en wellnesscomplex op 1.800 meter hoogte en voor veel sporters is Livigno door de hoge ligging en goede faciliteiten in de zomer de perfecte uitvalsbasis voor trainingskampen. Maar ook in de winter is het een walhalla voor sporters en dan gaat het dus niet alleen om skiën en snowboarden. Wij trekken erop uit met fatbikes en dan gaat er een wereld voor je open!
Een fatbike is een mountainbike met hele dikke banden. Je kunt ermee door los zand fietsen en dus door sneeuw omdat de bandenspanning daar ook speciaal op is aangepast. We beginnen op een stralende dag met een paar kilometer vals plat en dat is echt behoorlijk pittig. Laten we het de warming up noemen. Want ook al kom je met die dikke banden beter door de sneeuw dan met gewone banden, dan nog moet je een behoorlijk goede conditie hebben om dit kilometers vol te houden. Gelukkig zijn de mannen in ons groepje nogal gretig en vinden ze dit niet spannend genoeg. We moeten de berg op, of beter gezegd de berg af. En zo gezegd, zo gedaan. We nemen de fiets mee in de skilift (al een attractie op zich) en zijn klaar voor de afdaling.