Zo ver je kunt kijken is het er groen, het landschap wordt enkel onderbroken door kleurrijke tempels. De mensen kijken je met een lieve glimlach aan, nooit eerder heb je je ergens zo welkom gevoeld. En tijdens iedere maaltijd is het een feest op je bord. Sawatdee ka, oftewel welkom in Loei, in het noorden van Thailand. Misschien wel de minst toeristische provincie van het land, en dat is nu precies de reden dat jij er naartoe moet!
De provincie Loei grenst in het noorden aan Laos, vanuit hoofdstad Bangkok ben je er met een binnenlandse vlucht binnen een uurtje. In de zomer is het er behoorlijk warm, in de winter daalt de temperatuur hier naar een graad of 10. Dat is wel het leuke aan dit deel van Thailand: wil je warmte, dan reis je hier naartoe in de zomer, maar ben je niet zo’n zonaanbidder, dan is de het najaar en de winter perfect. Goed timen dus.
Mijn reis door Loei is een aaneenschakeling van een kennismaking met lokale feesten, bijzondere ontmoetingen, prachtige natuur en indrukwekkende tempels. Reis mee door Loei, het ongerepte noorden van Thailand!
De eerste stop van onze reis is in Dan Sai, normaal gesproken een zeer rustig dorpje, maar als we de verhalen moeten geloven dan is het hier drie dagen per jaar groot feest. De mensen in Dan Sai vieren namelijk Phi Ta Khon Festival (dit jaar van 26-28 juni), een kleurrijk feest dat met name gehouden wordt om te danken voor de regen die nodig is voor het verbouwen van rijst, het verdrijven van kwade geesten en het eren van de geestelijk leider. Wanneer wij Dan Sai bezoeken, zijn de voorbereidingen voor Phi Ta Khon Festival in volle gang. Voor de optocht van vrijdag, de start van het festival, zijn kleurrijke maskers en kleding nodig en wij mogen een handje helpen met schilderen.
Anders dan de drukke, toeristische tempels in Bangkok, zijn de tempels hier in het noorden van Thailand precies zoals ze zouden moeten zijn: schitterend om te zien, met heel veel bijzondere details, maar ook rustig en vredig. Zoals Wat Neramit Wipatsana in Dan Sai. En ook al heb je niets met het boeddhisme, het is en blijft bijzonder om even helemaal tot jezelf te komen op deze plek…
De volgende dag staan we al vroeg op voor een fietstocht door Dan Sai en de mooie omgeving. We zijn uitgenodigd om onder leiding van de directeur van het ziekenhuis in Dan Sai, en tevens voorzitter van de Dai Sai Cycling Club for Health, een stuk te fietsen. Onderweg neemt hij ons mee naar de lokale bevolking, die ook hier weer bezig is met de voorbereidingen voor het Phi Ta Khon Festival.
De Dan Sai Cycling Club for Health is een bijzondere fietsclub, opgericht voor de lokale bevolking om wat bewuster om te gaan met gezondheid. Eén keer per maand komen leden van de club bij elkaar, om nieuwe fietsroutes in de omgeving uit te zetten. Wil je hier overigens ook een fietstocht maken, dan kan dat! De mensen hier zijn ongelofelijk aardig en nemen je graag mee op een bijzondere tocht. Daar is online niets over te vinden, maar meld je bij het ziekenhuis en vraag naar iemand die Engels spreekt. Met het betere handen- en voetenwerk lukt het je vast wel!
Het is bijzonder om hier in de omgeving te fietsen, al is fietsen hier lang niet zo vanzelfsprekend als bij ons. Het gebied is redelijk vlak, met hier en daar wat heuvels, maar echte fietspaden zijn er natuurlijk niet. Gelukkig ben je hier in de provincie Loei, die ik eerder al omschreef als het ongerepte noorden van Thailand. Drukte op de weg hoef je dus niet te verwachten, zodat een fietstocht heerlijk ontspannen zal zijn. Het uitzicht is namelijk fantastisch, vooral de stukken langs de groene rijstvelden zijn ontzettend bijzonder. Na een ochtend in de brandende zon (goed insmeren dus!) heb ik er eigenlijk nog geen genoeg van, want de omgeving is hier zó mooi dat ik wel de hele dag zou willen fietsen. Maar de Thaise lunch die voor ons klaarstaat maakt alles weer goed!
De mensen hier in het noorden leven van het verbouwen van rijst. De een gaat voor massa, de ander doet het met veel zorg en liefde. Zoals Jitchanok Tahwichai, die samen met haar moeder een organische rijstplantage runt. Jitchanok haalde in Bangkok haar bachelor en keerde terug naar Loei om haar moeder te helpen met het Phu Ruea Ruean Mai Resort (je kunt hier overnachten). Sinds een paar jaar verbouwen ze samen organische rijst, dus zonder chemische toevoegingen en hulpstukken, helemaal met de hand. Ze laat ons zien hoe arbeidsintensief dat is: rijstkorrels worden één voor één met de hand gezaaid en ook het oogsten en verwerken van de rijst is een gigantisch karwei. Maar dat het loont is wel duidelijk: we lunchen met eigen biologische en organische producten, met uitzicht over de plantage. Het is misschien wel de beste lunch van mijn reis door Thailand.
De laatste plek waar we naartoe reizen is Chiang Khan, een plek die om meerdere redenen diepe indruk heeft gemaakt. Chiang Khan ligt in het uiterste noorden van de provincie Loei, op de grens met Laos. Het enige dat de twee landen scheidt, is de rivier Mekong. Anders dan bijvoorbeeld Dan Sai is Chiang Khan een levendig dorp. Je verwacht het hier misschien niet, maar het barst hier van de super hippe bed & breakfasts en winkeltjes met stijlvolle spulletjes. Vooral voor lokale toeristen is het een hotspot, omdat het hier in de zomer afkoelt naar een graad of 10. In het verder vaak bloedhete Thailand is het daar dus even lekker afkoelen.
In een van de tempels in het dorp, Wat Si Khun Mueang, worden van bananenbladeren en bijenwas bootjes gemaakt en gedecoreerd, die middels een bijzonder ritueel geofferd worden op de rivier. Het idee is dat je je hiermee verlost van alle dingen die je wilt vergeten, van dingen waar je spijt van hebt. Het bootje laat je letterlijk achter je, zonder er nog naar om te kijken, en bent daarmee klaar voor een ‘nieuw begin’. Wij mogen zo’n ritueel een keer meemaken, en ik kan je zeggen dat dat behoorlijk indrukwekkend is. Zeker met de ondergaande zon…
De dagen in Loei vlogen voorbij en ik weet zeker dat dit lang niet alles is wat je hier kunt zien en doen. De beste tijd om naar Loei te reizen? Als je goed tegen warmte kunt, zou zou ik zeggen in juni, zodat je het Phi Ta Khon Festival kunt meemaken. De datum voor 2016 staat nog niet vast, dat wordt gedaan aan de hand van de stand van de maan, maar gezien de voorbereidingen die wij gezien hebben is het echt de moeite waard. Het voorjaar is ook een optie, het is dan iets minder warm en kun je dus écht een lange fietstocht langs de groene heuvels en rijstvelden maken!