Over weetjes gesproken: wist jij dat Rennes de hoofdstad is van Bretagne? Het is van die steden waarbij je even moet nadenken waar het precies ligt. Maar goed Rennes heeft de naam een tikkeltje eigenwijs en creatief te zijn. Misschien niet per se de meest opwindende stad in het westen van Frankrijk, of je moet een zwak voor vakwerkhuizen hebben zoals je die ook aan de andere kant van Frankrijk in de Elzas vindt. Rennes is vooral als de stad van de festivals en muren vol street-art. Geef je het een eerlijke kans dan ontdek dat Rennes wel degelijke meer is dan een tussenstop.
Het is een stad die z’n charme misschien niet hard uitschreeuwt, maar je meeneemt in de bijzondere straatjes, met een wandeling langs een overvloed aan street-art en een overdosis aan geurige crêperies waar ze lekkere galettes verkopen. En dan zijn er tussen al die kunst ook nog de ‘signs en stencils’ te vinden van ‘gravity artiesten’, je ziet ze pas als je ze ziet. Zo zag ik een radijsje waarbij ik direct van een van mijn mede-reisgenoten de vraag kreeg, fotografeer jij nu ook al radijsjes? Ja, maar dat leg ik het verderop uit.
Het oude centrum van Rennes is een bezienswaardigheid want hier leunen de vakwerkhuizen als dronken toeristen tegen elkaar. Niets staat hier recht, of anders gezegd, het is al bijzonder dat ze nog staan. Je moet er echt even voor gaan zitten want geen raam is gelijk en geen muur staat recht. Neem als je hier bent nog wat meer gas terug en slenter over Rue du Chapitre of Rue Saint-Georges waar je struikelt over de geschiedenis.
Daartussen vind je ook hippe koffiezaken, artisanale galette-tentjes en een onverwachte dosis aan creativiteit. Rennes is letterlijk een mix van 15e-eeuwse charme met een bijzondere moderne nonchalance, niet ontworpen door een stedelijke architect en is voor een bezoeker een beetje een soort openluchtverhaal. Eigenlijk moet je het dan hierbij laten, want als dit alles nog geen interesse bij heeft weten op te wekken dan wordt het een ander verhaal.
Tijdens onze citytour, we deden Rennes in drie uur, wil je als stadsgids zo veel mogelijk proberen te vertellen over de stad. Bijvoorbeeld waarom dat Rennes zo bruisend is, mede door de aanwezigheid van studenten, de creatievelingen en de tech-nerds. Het maakt de stad weer jong in een decor van heel lang geleden. Omdat verhalen over de historie voor mij vaak te lang zijn, glijden je ogen als je meer in beelden denkt, langs de oude panden. En dan plotseling zie je ze, sings en stencils, niet een paar maar in groten getale en dan echt overal.
Een korte uitleg: het zijn de parels van een stad en helemaal als je verliefd bent op street-art. Street-art artiesten laten hun werk zelden zomaar achter zonder handtekening. Alleen die handtekening is zelden een naam. In plaats daarvan gebruiken ze ‘signs’: herkenbare symbolen, figuren, stencils of objecten die als visuele tag fungeren. Soms piepklein verstopt in een hoekje van een muur, soms pontificaal op een verkeersbord geplakt. Voor wie ze bij toeval ziet lijken het willekeurige details, maar voor wie oplet, vormen ze een soort ondergrondse taal (underground).
Een sign betekent het ‘ik was hier’ van de straatkunstenaar, bedoeld als een stil statement dat zijn fans beloont. Waarom ze dit doen, die uitleg weet ik nog van een Gentse kunstenaar: omdat het draait om zichtbaarheid zónder het uit te schreeuwen én om het spel. Het maakt van de stad een speurtocht, een levend schilderij vol geheime boodschappen. Geloof me, Rennes hangt er vol van en zo dus ook met radijsjes die groter zijn dan je lunch. Geen prank, maar kunst, vaak hoog op een gevel of op een lantaarnpaal.
Er is inderdaad een verhaal, want er hangen er blijkbaar 600 stuks, elk zo’n 50 cm groot. Artistiek brein is Ar Furlukin, een kunstenaar met een radijs-fetisj die Rennes wil omtoveren tot ‘la plus radieuse de France’ (combinatie van radieux = stralend en radis = radijs). Hij plaatst zijn radijsjes bewust verspreid door de stad, met de bedoeling niet alleen visuele humor, maar ook een ode te brengen aan de lokale identiteit. Radijs zou typisch voor Bretagne zijn, lekker speels én herkenbaar. Je moet het maar bedenken, mogen doen en dan maar hopen dat mensen op zoek gaan naar het verhaal.
Elke eerste zondag van de maand betrekt de street-art organisatie in Rennes een nieuwe lokale of internationale kunstenaar die live op de Rue Vasselot (hartje Rennes) een nieuw stukje street-art live mag creëren. Een statement in het openbaar en voor iedereen. Niks geen galerie, maar alleen spuitbussen, verf, publiek en het applaus van toevallige voorbijgangers.
Dit officiele erkend street-art project heet Le M.U.R. (Modulable, Urbain, Réactif) de Rennes en is geïnspireerd op de originele M.U.R. op de rue Oberkampf in Parijs. Le M.U.R. bewijst dat een muur ook vrijheid kan betekenen zolang je het maar open laat. De aftrap was ooit door Blek le Rat (een Franse street-artlegende), beroemd als de grote inspirator van Banksy, die daarover zei:
Every time I think I’ve done something slightly original, I find out Blek le Rat has done it twenty years earlier.
Een overzicht van alle street-art in Rennes is te zien op deze interactieve kaart in Google Maps.
Onze citytrip was te kort om de hele stad te bekijken dus moet je het doen met nog wat extra tips. Rennes is duidelijk een stad waar je achter elke hoek wel weer iets anders tegenkomt, vaak zonder dat je ernaar op zoek bent. Zo liepen wij ineens langs een internationale hacker conferentie in een kerk met gouden ramen, om het nerd-gehalte van de stad nog maar eens te bevestigen. Stonden we lang stil bij een indrukwekkend stadhuis, deels heropgebouwd na een mysterieuze brand waarvan niemand precies weet hoe die is ontstaan.
De pareltjes vin je in verborgen binnenhofjes met veel oude boekwinkels, een operagebouw dat precies de kromming van het stadhuis volgt en er is zelfs een Japanse tuin in het westen van de stad. Rennes is geen stad die alles voor je uitstalt, je moet het zelf maar zien te ontdekken. En juist dat maakt het zo boeiend. Je komt voor de street-art, maar je blijft hangen voor wat je níét op de kaart vindt. Heerlijk toch.
🚄 Reistip: Met de TGV sta je in 1,5 uur in Parijs (en andersom), Saint-Nazaire is op anderhalf uur rijden, Dinan op 45 minuten en met de trein ruim een uurtje. Rennes is verder een prima plek om vanaf hier de rest van Bretagne te ontdekken.
