Voor mijn wederhelft en mijzelf was het een compleet nieuwe ervaring. Samen met een camper op pad. We wilden eind september, ja een paar maanden geleden alweer, er toch even een weekje tussenuit. Maar met alle geldende corona maatregelen, en dan met name de reis- en verblijf beperkingen, was het onzeker of wij op onze bestemming, Zuid-Duitsland, wel overal een geschikt hotel of ‘Zimmer Frei’ zouden vinden en hoe vaak wij ons zouden moeten testen. Zo kwamen we op het idee om een camper te huren. Zoals gezegd, een first voor mijn vriendin en mij, al heb ik zelf, in 1991, al eens vier weken door Australië gecruised met, destijds, een 4WD Toyota camperbus, maar dit terzijde.
Online was ik op het spoor van Goboony beland. Een soort Airbnb voor campers. Eigenaren bieden daar hun camper te huur aan op het moment dat ze hem zelf niet gebruiken. Het contact, voor wat betreft de contracten en betaling, verloopt via Goboony. Het enige dat je zelf moet doen is een account aanmaken, de juiste camper zoeken, passend bij jouw wensen en huurperiode, en die dan ophalen. De betaling loopt ook via Goboony, dus veilig en gegarandeerd. Bij het online huren en boeken van accommodaties vind ik dat wel een belangrijke voorwaarde.
Maar goed, na wat zoeken kwam ik uit bij een vierpersoons camper, een tot camper omgebouwde Fiat Ducato. Hoewel wij maar met z’n tweetjes op reis gingen, had een ietwat grotere camper enkele belangrijke voordelen. Wij zijn van nature beiden geen echte kampeerders en dan is een beetje extra ruimte, comfort en voorzieningen wel wenselijk. Het contact met de verhuurder en het ophalen van de camper, in Noord-Limburg, verliep prima. Diezelfde avond hebben we thuis onze bagage en andere spullen ingepakt zodat we de volgende ochtend richting Bodensee, de geplande eerste stop, konden vertrekken.
Vlak voor vertrek volgde nog een kleine verrassing van Goboony. Via mail ontving ik een pdf met tips over de regio die wij wilden bezoeken – van de Bodensee tot Berchtesgaden in Zuid Duitsland. Behalve de toeristische tips stonden daarop ook suggesties voor goede camper kampeerplaatsen. Voor ons, als relatieve nieuwelingen op campergebied, natuurlijk zeer handig.
Wij vertrokken op een vrijdag, tegen het eind van de ochtend. Met een kampeerbus dan ruim 850 kilometer afleggen tot de Bodensee bleek een hele uitdaging. Daarom besloten we tegen het eind van de middag om niet tot Lindau te rijden maar al eerder een overnachtingsplek te zoeken. In de documentatie met overnachtingstips stond die extra tussenstop natuurlijk niet vermeld, maar na een paar minuten ‘googelen’ vond mijn vriendin al drie camperplekken in de omgeving van Heidenheim an der Brenz waar we wilden overnachten. De keuze viel uiteindelijk op de Natur und City Camping in Ellwangen. Dat was een schot in de roos. Gelegen langs een pittoresk riviertje, de Jagst, en op loopafstand van het dorpscentrum.
Uiteraard hebben we gedurende onze vakantie de reis- en overnachtingstips van Goboony ook nog gebruikt. Die zijn, zeker als je voor het eerst met een camper op pad gaat, een welkome hulp. Van de andere kant is het ook leuk om je ‘eigen boontjes te doppen’ en zelf op zoek te gaan naar een camping, bezienswaardigheden en andere activiteiten. Dat is immers ook een belangrijk onderdeel van de charme van het reizen met een camper.
Waar wij bij het huren van de camper geen rekening mee gehouden hadden, was de aanwezigheid van een Duitse groene ‘milieusticker’ (Umwelt Plakette’) op de camper. Die heb je tegenwoordig in bijna alle Duitse grotere steden nodig. De tweede dag van onze tip wilden we Ulm bezoeken. Daar mag je zonder milieusticker niet in. Gelukkig kun je bij vrijwel elke automaterialenshop, zoals A.T.U of Dekra, zo’n sticker voor een paar euro kopen.
Echter, of een auto in aanmerking komt voor een groene sticker hangt af van de motor, ouderdom, brandstof en, in het geval van een diesel, de aanwezigheid van een roetfilter. De Fiat Ducato camper was uit 2003, maar ingevoerd in 2015. Daardoor dacht de medewerker van de lokale A.T.U., dat de Ducato jonger was, en voorzien van een roetfilter. Dus kregen we voor 9,99 die felbegeerde groene sticker. Iets waar de verhuurder van de camper, ruim een week later, erg blij mee was, want eigenlijk zou deze ‘oude diesel’ daar niet voor in aanmerking mogen komen.
Onze Zuid-Duitse campertrip begon zoals gezegd in de buurt van de Bodensee. Het plan was om via de Allgäu, Oberstdorf, Füssen (Neuschwanstein) en Garmisch Partenkirchen uiteindelijk uit te komen in het Berchtesgadener Land (Königsee en de Berghof). Elke dag een andere plek om te overnachten, met uitzondering van de laatste stop, waar we, om wat meer te relaxen, twee of drie nachten wilden blijven.
Dat plan konden we wonderwel goed volgen. Gemiddeld legden we niet meer dan 50 tot 75 kilometer per dag af – met uitzondering van de dag van onze aankomst en de reis naar huis. Het zoeken van een camping, al dan niet met hulp van de documentatie met reis- en overnachtingstips van Goboony, kostte nauwelijks extra tijd of werk.
Duitsland is voor Nederlanders een populaire vakantiebestemming. De Zuid-Duitse Alpen, van de Allgäu tot Berchtesgaden staan natuurlijk vooral bekend vanwege de wintersport. Toch is een bezoek in de lente, zomer of, zoals wij kozen, nazomer ook meer dan de moeite waard. De Bodensee en Landau zijn weliswaar erg toeristisch, maar de omgeving is geweldig mooi. Op nog geen dag rijden van Nederland en veel voordeliger dan de bekende Alpen hotspots in Oostenrijk, Zwitserland en Frankrijk.
Een bijzondere plek die je tijdens een bezoek aan de regio zeker niet links moet laten liggen zijn de Scheidegger Wasserfälle. Een natuurpark waar je behalve Duitslands hoogste waterval ook kunt genieten van uitdagende wandelroutes. Als ik een overnachtingstip mag geven, overweeg dan Camping Alpenblick in Weiler im Allgäu. Die ligt op slechts een paar kilometer van de watervallen en het uitzicht op de, uiteraard, Alpen is adembenemend.
Moet je nog een paar uurtjes vullen, dan is een bezoekje aan het hoedenmuseum in Lindenberg. Het dorpje staat al sinds de 17e eeuw te boek als dé hoedenstad van Duitsland, met dank aan de hoedenfabrikanten die er gevestigd waren, en zijn. In het kleine museum kun je behalve de geschiedenis van hoeden ook hoofddeksels van Koningin Elizabeth, Udo Lindenberg en nog heel wat beroemdheden.
Liefhebbers van pittoreske, sprookjesachtige, kastelen kunnen hun hart ophalen in de omgeving van Füssen. Daar moet je, zelfs buiten de geijkte seizoenen, met een camper wel een beetje geluk hebben met het vinden van een overnachtingsplaats. Die zijn er in overvloed, maar er komen dan ook bijzonder veel toeristen met campers. De reistips van Goboony vermeldde drie campings in de regio. Bij de tweede hadden we geluk. Daar was nog één plekje vrij. Je mag in Duitsland op veel plekken weliswaar ook gewoon ‘im freien’ kamperen, maar wij vonden elektriciteit en goed sanitair wel een belangrijke ‘luxe’.
Een bezoekje aan het meest beroemde kasteel van Bayern, Neuschwanstein, moet je ook goed plannen. Wil je naar binnen, dan moet je op tijd een kaartje zien te bemachtigen of, nog verstandiger, vooraf reserveren. De wandelroute naar het kasteel is een hele klim, maar zeker de moeite waard. Je kunt ook kiezen om met een open koets, als een koning(in) naar boven gebracht te worden. Wees gerust, de paarden worden tijdens de klim van enkele kilometers geholpen door de koets, die een elektrische motor heeft. Een soort e-koets zeg maar. Bij ons bezoek was de route naar de brug achter het kasteel afgesloten. Die brug werd namelijk gerenoveerd. Echter, wie mij een beetje kent, weet dat ik mij daardoor niet laat tegenhouden. Een paar hekken omzeilen, over wat prikkeldraad klimmen en na een kwartiertje klimmen stond ik aan de rand van een afgrond, met prachtig uitzicht op Neuschwanstein.
Voor de terugweg besloten wij niet de gebaande paden te volgen maar bijna (lood)recht door de bossen van het kasteel naar beneden af te dalen. Dat was een ervaring op zich en niet voor mensen met zwakke enkels. Op bepaalde momenten was het letterlijk een kwestie van boom naar boom ‘glijden’. Een bos cq. bergwandeling met hindernissen, maar meteen ook onvergetelijk en adembenemend.
Onze reis voerde vervolgens naar Oberstdorf. Een wintersportplaats bij uitstek, en een van de plaatsen waar tussen Kerst en Driekoningen de ‘Vierschanzen Tournee’ voor skiespringers gehouden wordt. De grote schans is al te zien als je het dorp binnenrijdt en kan, ‘beklommen’ worden. Kaartje kopen en voor je het weet sta je bovenaan de 130-meter schans. Daar snap je direct hoeveel lef je moet hebben om je van die hoogte op twee smalle latten naar beneden te ‘storten’.
Een andere iconische wintersportplaats is Garmisch Partenkirchen. Daar overnachtten wij op een van de meest luxe campings die we tijdens onze reis van Bodensee tot Berchtesgaden konden vinden; Camping Resort Zugspitze. Inderdaad, met een prachtig uitzicht op de hoogste berg van Duitsland, de Zugspitze. De meeste camperplakken hebben een eigen sanitair-hut met daarin een luxe douche, toilet en wasruimte. Ok, het betaalt iets meer dan voor een gewone camping, maar de locatie en luxe zijn dat meer dan waard.
De laatste drie dagen besloten we door te brengen in het Berchtesgadener Land. Net buiten het in door de oorlog met een beruchte lading gevulde Berchtesgaden – vanwege Hitler’s Berghof. Een bezoekje aan wat in de volksmond nog steeds het Adelaarsnest genoemd wordt, maar feitelijk een door Albert Speer gebouwde vakantiewoning voor Hitler was, is een must. Overigens is het échte Adelaarsnest door de Amerikanen vlak na de oorlog afgebroken. Het vakantiehuis, de Berghof of Kehlsteinhaus, is een plek waar Hitler, die hoogtevrees had, nooit vertoefd heeft. Tegenwoordig is het een restaurant en kun je er heerlijk wandelen en klimmen. Een blik naar de vier windstreken maakt wel meteen duidelijk waarom deze plek zo’n grote aantrekkingskracht heeft.
Wil je nog meer genieten van dat uitzicht? Neem dan de Panoramastrasse. Een route van zo’n 12 kilometer met geweldige vergezichten. Het is een tolweg waarvoor je met een auto of camper zo’n 8 euro betaalt. Daardoor is er geen vrachtverkeer en onderweg zijn een tiental parkeerplaatsen en picknick plekken.
Een bezoek aan het Berchtesgadener Land is uiteraard niet compleet zonder een boottochtje over de Königsee bij Schönau. Ook weer een uitje dat je goed moet plannen en waarbij je je moet voorbereiden op lange wachtrijen, zeker wanneer je van een van de stopplekken rondom het meer de boot terug naar de vertrekplaats wilt pakken.
In totaal zijn wij tien dagen onderweg geweest. Ruim voldoende voor een bezoek aan de Zuid-Duitse Alpen en, zoals ik al enkele keren heb gemeld, een échte aanrader. Of je het nu, zoals ons, met een camper doet, of met je eigen auto. Je zult versteld staan van de vele bezienswaardigheden, het eten, de vriendelijkheid van de mensen. De Allgäu en Bayern zijn Duitsland, maar net effe anders.