Uitgestrekte bossen, ruige rivieren en wilde rotsformaties. De Boheemse natuurparken van Tsjechië zijn een paradijs voor hikers en klimmers. Hier kun je ontsnappen aan je drukke leven en genieten van de natuur. Wij gaan hiken door de ‘Rock cities’ van Tsjechië! Een mooie stop als je een roadtrip door Tsjechië aan het maken bent!
In het noorden van Tsjechië, zo’n 100 kilometer boven Praag, liggen de beroemde natuurparken Boheems Zwitserland en Boheems Paradijs. De parken worden ook wel de ‘Rock cities’ genoemd vanwege hun wonderlijke zandstenen rotsformaties.
Onze hike-tocht door Boheems Zwitserland begint in het sprookjesachtige dorpje Hřensko: de toegangspoort tot het natuurpark. Het super kleine plaatsje heeft maar 360 inwoners en ligt bijna op de grens met Duitsland. Door Hřensko stroomt de rivier de Elbe. En ondanks dat het een prachtig, schilderachtig dorpje is, is het alles behalve toeristisch: je ziet hier bijna niemand. Het is heerlijk om op deze manier, in alle rust aan je wandeling te beginnen. Hier hoor je alleen het fluiten van de vogels en de stromende rivier.
Het begin van de wandeltocht is niet zwaar. Als je van echte stevige wandelingen houdt, zal je je hier dus nog even moeten inhouden. We lopen langs de rivier de Elbe en tussen de ruige rotswanden door, maar de omgeving is nog vlak. Helaas lopen je hier niet door de ongerepte natuur. De Tsjechen zijn heel zuinig op het park en hebben liever dat de bezoekers op de paden blijven. Om die reden hebben ze op sommige plekken zelfs hekken geplaatst. Daardoor kom je vaak niet in de ruigere delen van de parken en zit pootjebaden in de koele rivier er ook niet in.
Na een klein uurtje lopen bereiken we een vertakking van de Elbe die zo smal is dat we met een houten bootje verder moeten. Dit indrukwekkende deel van het natuurpark is alleen per boot te bereiken. De rotsen zijn hier zo’n 150 meter hoog en hebben allemaal hun eigen unieke vormen. Niets voor niets hebben de Tsjechen de rotsen namen gegeven: ze lijken allemaal wel ergens op.
Na de boottocht lopen we verder richting het hoogtepunt van de dag: Pravĉickâ brána, de grootste natuurlijke brug van Europa. Het is het symbool van deze regio. Maar om dat te bereiken moeten we eerst nog zo’n tien kilometer lopen. Het grootste deel van de tocht gaat door de donkere bossen van Boheems Zwitserland. Hoe hoger we komen, hoe mooier het wordt. Onderweg begint het hard te regenen en onweren, wat de omgeving nog mooier maakt. We schuilen bijna een uur onder de rotsen. In de bossen hangt nu mist, een magisch gezicht!
Koud, nat en moe bereiken we de Pravĉickâ brána. De rotsformatie is 16 meter hoog en 27 meter breed. ‘De grootste natuurlijke brug van Europa’ worden de rotsen ook wel genoemd, al worden ze niet als brug gebruikt. Helaas kunnen we Pravĉickâ brána dus niet beklimmen, maar ook van een afstandje is hij prachtig.
De top is bereikt! En dan is er natuurlijk niets lekkerder dan een koud Tsjechisch biertje om de dag mee af te sluiten. Aan de voet van Pravĉickâ brána ligt een super leuk restaurantje waar we met uitzicht op de omgeving bij komen van de dag en genieten van een biertje.
Op de tweede dag van onze tocht door de ‘Rock Cities’ is het tijd voor het échte werk. We gaan klimmen en hiken in het tweede park, het Boheems Paradijs. Dit natuurpark beslaat zo’n 700 kilometer en ligt in het noord-oosten van de Tsjechische Bohemen. Het park staat vol met bijzondere zandstenen rotsformaties. De rotsen zijn honderden meters hoog. De hoogste berg is de Kozákov, met een hoogte van 744 meter. Als we het park inwandelen wordt het meteen duidelijk waarom de Tsjechen dit het Boheems Paradijs noemen. Al die hoge, slanke rotsen bij elkaar is een heel bijzonder gezicht.
In 2005 werd het Boheems Paradijs uitgeroepen tot een UNESCO Geopark. Dat betekent dat het gebied ook voor de wetenschap van groot belang is. Gelukkig mag er nog wel op de rotsen van zandsteen geklommen worden, hoewel de Tsjechen er erg zuinig op zijn. Even lijkt het erop dat ons klimavontuur niet door kan gaan omdat het geregend heeft en de rotsen daardoor te broos zijn. Maar onze gids, een professionele klimmer, heeft een droge rots kunnen vinden en we mogen alsnog naar boven.
De gids klimt eerst zelf omhoog om te controleren of alle knopen goed zijn gelegd en alle haken goed vastzitten. Het ziet er heel eenvoudig uit. Maar zodra ik ben ingesnoerd en aan de rots hang, blijkt het toch allemaal niet zo simpel. Het is heel lastig om de goede gaten en stenen te vinden om je aan op te trekken of je voeten in te zetten. En dan moet je ook nog eens zien te voorkomen dat je naar beneden valt… Na een tijdje heb ik de trucjes door en weet ik de top te bereiken. Het is fantastisch om te doen. Niet alleen omdat het spannend en leuk is, maar het is ook een super intensieve work-out. Tijden het klimmen gebruik je je hele lichaam. Dat blijkt ook wel als ik beneden kom: ik zit onder de schaafwonden en blauwe plekken. Een tip dus voor als jij ook een keer gaat klimmen: trek een lange broek en een T-shirt met lange mouwen aan.
Vanaf de grond zien de rotsen er prachtig en imposant uit, maar van bovenaf schijnen de formaties nog mooier te zijn. Tijd om naar de top te hiken dus. Een stevige wandeling van zo’n drie uur. Ondanks dat de rotsen van het Boheemse Paradijs een echte trekpleister is, is het in het wandelgebied erg rustig. Je kunt daardoor lekker rustig lopen zonder dat je iemand tegenkomt. De paden zijn breed en netjes aangelegd en daardoor wel een beetje saai. Maar op de meeste plekken is het stijl, wat de tocht toch uitdagend maakt.
Het eerste stuk lopen we vooral door begroeide bossen, maar hoe hoger we komen, hoe mooier het gebied wordt. Op veel plekken zijn uitkijkpunten waar we de rotsformaties kunnen zien liggen. Maar het allermooiste uitzicht is die over de beroemdste formatie: Hruboskalsko. Deze rotsen zijn zo’n vijftig meter hoog. Midden op de zandstenen rotsen staat het Hrubá Skála kasteel uit de veertiende eeuw – een betoverend gezicht. Als je goede benen hebt is het zeker een aanrader om ook nog naar Hrubá Skála te lopen. Je kunt daar heerlijk op het terras een Tsjechische goulash eten en van het uitzicht genieten.
Tijd om naar beneden te gaan en ons hotel op te zoeken. We lopen nog zo’n anderhalf uur voordat we weer op de plek zijn waar de tocht begon. Na al het hiken en klimmen is het natuurlijk de hoogste tijd om uitgebreid te relaxen. Gelukkig verblijven we in een heel geschikt hotel: Praha in Jičin. Praha heeft een Spa in de kelder. Dus je begrijpt vast wel dat wij ons intensieve hike-weekend afsluiten met Tsjechische bubbels in het bubbelbad!
