In de eerste twee delen van mijn reisverslag over de roadtrip door Israël kon je al lezen over toeristische attracties en over lekker eten en drinken, in het derde deel lees je meer over de natuur.
Zon, zee en strand
Qua stranden denken Nederlanders bij Israël al snel aan Eilat, maar wat dacht je van Tel Aviv? Of Jaffa? Of Nahariya, Nahsholim, Haifa, Rosh Hanikra? Het land is net als Nederland ruim voorzien van kust en gezien de smalheid ervan, is het strand nooit ver weg. In maart was de zee nog een beetje aan de frisse kant, maar als er geen wind staat, best te doen. De temperatuur ligt overdag overal reeds boven de 20 graden en er is doorgaans volop zon. Slippers en zwembroek aan, het strandseizoen is geopend!
Musea in Israël
Tijdens onze roadtrip hebben we slechts een klein aantal musea gezien. Geen tijd voor, wegens te veel andere dingen te bezoeken en zien. De liefhebbers van een portie cultuur tijdens de vakantie, kunnen overal in Israël hun hart ophalen. De musea zijn van hoge kwaliteit, smaakvol ingericht, modern en gevarieerd.
Nature, baby!
Wie denkt dat Israël een dor, woestijnachtig land is, ziet die woorden tijdens zijn bezoek gelogenstraft. Israël is een mediterraan land, dat een vergelijkbaar klimaat heeft met landen rond de middellandse zee. Vergelijkbaar, maar niet hetzelfde. Alleen al door de zuidelijkere ligging, is het er gemiddeld warmer dan in Italië, Spanje, Portugal en Frankrijk. Een woestijn is er wel, de Negev, maar sinds de joodse bevolking sterk toenam na de stichting van de staat Israël in 1948, is er met man en macht gewerkt om het land om te toveren in een prettige plek om te wonen, werken en allerlei gewassen te verbouwen. Het Joods Nationaal Fonds zamelde in de hele wereld geld in (ook nu nog kun je voor 15 euro een boom doneren) startte in 1908 met de aanleg van parken en bossen in Israël. De aangeplante bomen, het zijn er inmiddels maar liefst 240 miljoen, zorgen ervoor dat de bodem meer water vasthoudt. De hieruit resulterende bossen zijn prachtig en zorgen er inderdaad voor dat het land veel minder dor geworden is en dat zelfs woestijnen vruchtbaar gemaakt zijn.
Dit heeft ertoe geleid dat de natuur er prachtig en groen is, met fraaie tuinen, bloemen en een ongelooflijk gevarieerd aanbod aan heerlijk eten en zongerijpte wijnen. Als je een sinaasappel of grapefruit in Jaffa hebt gegeten, wil je nooit meer die zure kanonskogels die bij ons in de supermarkt liggen. Trek eens de natuur in, je komt er helemaal tot jezelf. In de buurt van Mechora is een paardenranch van waaruit je prachtige tochten door de omgeving kan maken. Variërend van een uur tot twee dagen inclusief overnachting en stops onderweg. We trokken erop uit op een Arabische volbloed en ervoeren de natuur zonder uitlaatgassen, motoren en ander lawaai.
Ik en mijn twee collega-bloggers huurden fietsen en ontdekten een mega-uitgebreid park bij Tel Aviv. Onze gids benadrukte dat we wel helmen op moesten omdat fietsen in Tel Aviv vast veel gevaarlijker was dan in Nederland. Vriendelijk lachend sloegen we zijn dwingende advies in de wind en voor hij het wist, suisden de drie Nederlanders over de promenade en over de stoepen en straten als wespen en om hem heen. De hartslag van onze gids ging door het dak toen hij ons achterstevoren zag fietsen om selfies en foto’s van elkaar te nemen, maar daalde weer toen hij zag wat een behendige multitaskers Nederlanders op de fiets zijn.
Grens met Libanon
100 meter van de grens met Libanon ligt de plaats Rosh Hanikra. In de oorlog hebben de geallieerden hier koortsachtig gewerkt om tunnels door de rotsen te boren en verstevigingen aan te brengen zodat er een treintraject kon worden aangelegd dat uiteindelijk helemaal van noord naar zuid liep, dwars door het Midden-Oosten. Het doel van deze treinbaan was het vervoer van oorlogsmaterieel. Binnen een jaar is dit alles gerealiseerd en in gebruik genomen. Later hebben partizanen de tunnels opgeblazen en tijdens de Libanon-oorlog is alles gesloten, omdat de grenzen tussen Israël en Libanon dicht gingen en als gevolg van het staakt het vuren duurt deze situatie tot op de dag van vandaag voort.
Bij Rosh Hanikra zijn grote kalksteenrotsen waar in de loop der tijd door watererosie grote tunnels zijn uitgesleten. Je kunt via een kabelbaan de tunnels bereiken en daar doorheen wandelen. Onderweg tref je talloze plekken waar je in grotten het getij van het azuurblauwe zeewater kan zien en horen. Prachtige meditatieplekjes en spectaculaire natuurplaatjes.
Toch nog even over religie
Je hoeft niet gelovig te zijn om onder de indruk te kunnen zijn van Israël’s religieuze monumenten. Waar je bij een ander willekeurig vakantieland een kerk binnenstapt en om je heen kijkt, een kaarsje voor een familielid aansteekt en weer met je ogen knipperend de zon in stapt, op naar een terrasje, laten de historische monumenten in Israël een onuitwisbare indruk achter. Dat is niet raar als je bedenkt dat veel historische gebeurtenissen die van grote invloed zijn geweest op onze huidige maatschappij en cultuur, zich in deze strook land heeft afgespeeld. Meerdere religies vonden hier hun oorsprong of trokken er naartoe om heiligdommen en steden te bouwen. Het christendom en het jodendom komen er vandaan, maar ook voor de islam, de Druzen en de Bahá’í is Israël een thuisland.
Als je van een uitgebalanceerde reis houdt, is Israël een ideaal land omdat alles redelijk dicht bij elkaar ligt en het je zo de kans biedt om het moderne en drukke stadsleven af te wisselen met historische attracties, culinaire hoogstandjes en natuurschoon. Israël, ik kom zeker terug! Lehitraot (tot ziens)!