Anti-ice type 2, 3 en 4
De andere de-ice methodes zijn eigenlijk ‘anti-ice’ methodes. De vloeistoffen die gebruikt worden zorgen ervoor dat ijs zich niet aan het vliegtuig kan hechten voor een langere periode. Vloeistof type 2 hecht zich bijvoorbeeld aan het vliegtuig totdat deze een snelheid van 100 knopen (185 km/h) bereikt. Type 3 wordt gebruikt voor kleinere toestellen die langzamer gaan en deze vloeistof is dan ook wat dunner dan vloeistof type 2. Type 4 wordt het meest vaak gebruikt op frequente routes en voor grotere vliegtuigen. Dit type van anti-ice geeft vliegtuigen een langere periode om op te stijgen zonder dat er zich ijs aan de vleugels hecht. Dit is vooral van belang op drukke vliegvelden waar een strakke vluchtplanning is zoals op Schiphol Airport.
De prijs van een beetje ijs
Voor grondpersoneel is de winter een gouden tijd, voor vliegtuigmaatschappijen is het juist een dure periode. Er hang een behoorlijk kostenplaatje aan het ijsvrij maken van vliegtuigen. Het ijsvrij maken van een groot vliegtuig zoals een A330 Airbus kan al snel oplopen tot 8.000 euro(!). Bij extreme kou gebeurt het regelmatig dat er een lange rij staat van vliegtuigen die moeten opstijgen en dat je meerdere keren door de de-icing moet voor je daadwerkelijk kunt vertrekken. Dat is dus een duur grapje!
Vlucht vertraagd door de-icing
Door de lange wachtrijen voor de de-icing stations kan het lang duren voordat je vlucht daadwerkelijk vertrekt. Als je vlucht meer dan drie uur vertraging oploopt vanwege de-icing dan heb je als passagier recht op een vergoeding tot 600 euro per persoon! Dit kun je makkelijk en snel checken bij EUclaim.
Heb jij wel eens in een vliegtuig gezeten dat door de de-icing moest?