Wie naar een wintersportgebied reist, gaat skiën of snowboarden. Een volle week en zoveel mogelijk. Er is nauwelijks tijd om de omgeving te leren kennen en van de natuur te genieten. En dat is doodzonde. Maak dus toch af en toe een uitstapje en ga buiten de gebaande paden: huur eens langlauflatten in plaats van ski’s!
Het Oostenrijkse Galtür is dé plek voor een geslaagd langlaufavontuur. Het dorpje ligt bovenin het Tiroler Paznauntal, op 1.600 meter hoogte. Galtür is omringd door een parcours van tientallen kilometers waar je prachtig kunt langlaufen of cross-country skiën, zoals het ook wel wordt genoemd. Je komt op plekken die je als skiër nooit ziet. Je komt langs dorpjes, gaat door de bossen en komt hoog in de bergen. Je spot wilde dieren en prachtige panorama’s.
Als je op langlauflatten de natuur intrekt is het natuurlijk belangrijk dat je goed materiaal hebt. In Galtür zitten verschillende shops waar je spullen kunt huren: waterdichte schoenen, stokken en natuurlijk de ski’s. Langlauflatten zijn een stuk smaller dan gewone ski’s en zo’n tien centimeter korter. Ook zijn de latten een klein beetje gebogen.
Naast goed materiaal is het heel belangrijk om op pad te gaan met een goede instructeur, heb ik me laten vertellen. Want cross-country skiën schijnt niet simpel te zijn. Ik ga naar Ski & Snowboard School Silvretta Galtür waar ik kennis maak met mijn leraar, Eddy. Hij gaat vandaag met me mee en weet precies waar we moeten zijn voor een goede sneeuwconditie en mooi uitzicht. Tijd voor de eerste les!
De eerste les krijg ik bovenop de berg. We gaan dus gewoon met de skilift omhoog. Er zijn twee langlauftechnieken: classic style en de freestyle. Die laatste ken je van televisie: je ziet het tijdens de biatlon voorbijkomen. Wij gaan voor de simpelste; de classic style. Speciaal voor deze stijl is er in en om Galtür een netwerk van in totaal 74 kilometer aan loipen aangelegd. Loipen zijn gleuven in de sneeuw van ongeveer 5 centimeter diep. Door deze sporen kun je je voortbewegen, zodat je niet per se door de hoge sneeuw hoeft, wat natuurlijk veel zwaarder is.
Eenmaal boven lopen we naar de loipen, waar ik mijn ski’s onder mijn schoenen vast klik. Ik merk direct dat het een voordeel is dat ik een beetje ervaring heb met skiën. Daardoor gaat het remmen bijvoorbeeld een stuk makkelijker. Maar er zijn ook belangrijke verschillen, waardoor het toch allemaal een beetje onwennig voelt. Als ik mezelf een klein laat stukje glijden merk ik direct dat er nog genoeg te leren valt.
“Plaats je gewicht in het midden van de ski”, legt Eddy uit. “Er zitten schubben aan de onderkant van de ski’s, waardoor je stevig in de sneeuw staat.” Een belangrijke tip, merk ik al snel als ik voor de eerste keer een bergje op ga. Want als je onvoldoende gebruik maakt van de schubben, glij je gewoon weer terug.
Als ik dit eenmaal een beetje onder de knie heb, beginnen we aan een rondje van ongeveer een kilometer. Een parcours speciaal voor de beginners, naast de piste. Af en toe klimmen, af en toe afdalen.
“Maak een halve pizza-punt”, roept Eddy als ik te hard naar beneden glij. “Zet een ski buiten de loipe en rem daarmee af!” Dat lukt. Op deze manier kan ik prima mijn eigen snelheid bepalen. “Als je even de controle kwijt bent, laat je dan gewoon gaan. Verkramp niet en blijf rustig. Doordat je in de loipen staat, is de kans klein dat je van het pad afraakt en valt”, legt Eddy uit als we eenmaal beneden zijn.
Ik ploeter nog een tijdje door op mijn beginnersrondje, waarna ik getraind genoeg ben voor het echte werk. In Galtür valt er nogal wat te kiezen als het om cross-country skiën gaat. Je kunt lange tochten maken langs de pistes in de bergen, maar ook in het dal door de bossen.
Maar het allermooiste, als je genoeg hebt geoefend, is wel de moonlight langlauf. 3 kilometer lang over de verlichte piste tussen Galtür en Wirl. Je moet geluk hebben met het weer – en wij hadden helaas pech – maar onder onder een heldere sterrenhemel moet er dat zo uitzien. Wow!
