Helemaal achterin Val d’Anniviers in Zwitserland ligt het dorpje Zinal, vlak onder de bergtoppen van de Weisshorn en de Matterhorn. Zinal is een geliefde winterbestemming, maar ook in de zomermaanden is het hooggelegen berglandschap in trek. Wie voor een wintersportvakantie naar Zinal komt doet er goed aan om de ski’s voor één dag te laten staan en sneeuwschoenen onder te binden. Een stukje buiten het dorp ligt een sensationele ijsgrot in een eeuwenoude gletsjer, die alleen te voet bereikbaar is. In een paar uur wandel je er naartoe, om vervolgens onder een gigantische boog van ijs te genieten van een echte Zwitserse kaasfondue…
De gletsjer van Zinal is een plek die je alleen in de wintermaanden te voet kunt bereiken. Dat kan vanaf december tot ongeveer half maart. Daarna is het gevaar voor lawines té groot om de wandeling te kunnen maken. En wanneer de sneeuw gesmolten is en het eenmaal zomer is, is de stroming van het smeltwater te sterk om er te komen. De Zinal gletsjer is dus alleen bereikbaar voor winterwandelaars, maar zij worden wel getrakteerd op een adembenemende route met de ultieme beloning. In de gletsjer bevinden zich meerdere holtes die spectaculaire ijsgrotten opleveren, en naar een van die holtes zijn wij onderweg!
De route naar de Zinal gletsjer toe is heel erg mooi. De gletsjer ligt op ongeveer 8 kilometer lopen van het dorpje Zinal. Het is geen pittige route; het hoogteverschil blijft beperkt tot een paar honderd meter. Het uitzicht onderweg is imposant. We wandelen via verschillende bruggetjes over een prachtig pad dat ons meeneemt langs bevroren watervallen. We zijn midden in de natuur, weg van de bewoonde wereld en komen nauwelijks andere mensen tegen. Hooguit een groepje wandelaars of toerskiërs die ook op weg zijn naar de ijsgrot. Omdat de zon ons nog niet heeft bereikt is het ijskoud – zeg maar zo koud dat je je handschoenen liever niet uitdoet, alleen om snel een foto te maken. Het maakt de winterbeleving echter helemaal compleet, want bij een sneeuwschoenwandeling naar een ijsgrot horen natuurlijk ijzige temperaturen.
Wandelen op sneeuwschoenen werkt ontspannend. Iedereen die gek is op wintersport weet dat er niets mooier is dan het geluid van verse, knisperende sneeuw onder je voeten. Met sneeuwschoenen is dat geluid misschien nog wel mooier. Hoewel we op de heenweg niet echt door de diepe sneeuw lopen, maar over een wandelpad, is het nog steeds wel prettig om dat met sneeuwschoenen te doen. Daarmee heb je veel meer grip en zeker wanneer je omhoog loopt heeft het extra steun omdat je de ‘binding’ van je sneeuwschoen in een klimstand kunt zetten, net als bij toerski’s.
Na ruim tweeënhalf uur wandelen komen we aan bij de gletsjer. Die kun je bijna niet missen want de zon is net achter de bergen omhoog gekomen en laat de ijsgrot fonkelen in het licht. Een magisch zicht. De intense blauwe kleur steekt fel af tegen de witte omgeving. Omdat de zon precies wanneer wij aankomen achter de gletsjer vandaan komt, blijven we een tijdje staan om te genieten van het uitzicht. Het eeuwige ijs is altijd indrukwekkend om te zien, maar op deze plek, omringd door de hoogste bergtoppen van de Alpen, heeft dat iets extra’s.
Eenmaal binnen in de ijsgrot ben je echt even helemaal stil. Al eeuwenlang stroomt hier water naar beneden dat samen met de wind heeft gezorgd voor verschillende natuurlijk ijsgrotten. Het is een plek die je bijna betovert, zo mooi. Gelukkig is de ijsgrot in de Zinal gletsjer nog puur natuur: een gigantische ijsmassa zoals die door de natuur gevormd is. Wil je zitten, dan doe je dat op een afgebroken blok ijs, of op een zelf meegenomen matje op de grond. Al wil je op deze plek helemaal niet zitten, maar juist rondlopen om ieder hoekje van de grot te kunnen zien.
Eén van de lekkerste gerechten uit de Zwitserse keuken is natuurlijk kaasfondue. Eigenlijk alles wat je doopt in gesmolten kaas is een ware smaaksensatie. Dus stel je eens voor dat je kunt kaasfonduen op een magische plek, midden in een van de holtes in de gletsjer van Zinal.
Gids Pascale Haegler heeft voor vertrek onze rugtassen goed gevuld. We hebben alles bij ons wat we nodig hebben voor een bijzondere maaltijd in de grot. Nadat we de eerste oh’s en ah’s over de schoonheid van de gletsjer hebben verwerkt wordt de maaltijd bereid: de kaas gaat op het gasstelletje en bordjes worden klaargezet. Aan alles is gedacht, van de prikkertjes tot stukjes brood en vlees. En ik kan je vertellen: kaas heeft nog nooit zó lekker gemaakt als op deze plek.
De terugweg verloopt een stuk avontuurlijker. Pascale neemt ons namelijk niet mee over hetzelfde wandelpad als waar we vandaan komen, maar we gaan een flink stuk ‘offroad’. Dat is op sneeuwschoenen nog een hele uitdaging, soms zakken we tot onze heupen in de verse sneeuw. Het gaat gepaard met glijden, klimmen en vallen, maar is eerlijk gezegd veel leuker dan de heenweg. Doordat de zon nu boven ons staat is het gelukkig ook een stuk warmer geworden. Het is echt genieten hier!
Nog voordat we weer bij het beginpunt zijn tovert onze gids nog een verrassing uit de rugtas; een proeverij met eigengemaakte siroop en likeur met ingrediënten uit de bergen, zoals bloemen en kruiden. Een betere afsluiting van deze onvergetelijke dag hadden we ons niet kunnen wensen!
Mocht je ook deze winterwandeling op sneeuwschoenen naar de gletsjer van Zinal willen maken, lees dan deze tips even goed door.
