Ben je op zoek naar een plek op de wereld waar al je surfdromen uitkomen? Waar je heerlijk eet en drinkt, waar de tofste mensen samenkomen, waar de zon schijnt en waar de golven je nooit in de steek laten? Jouw volgende bestemming is Zarautz, een surfparadijs in het noorden van Spanje.
Vroeg in de ochtend vertrekt het vliegtuig van Amsterdam naar Bilbao. Dit ultravroege tijdstip hebben we expres gekozen, want in Noord-Spanje schijnt de zon en door vroeg te vertrekken liggen we vlak na het middaguur al met onze surfplank in zee. Als ons vliegtuig om 10 uur in Bilbao landt, kleurt de ochtendzon de stad al goudgeel. Dit ziet er goed uit en vol verwachting pakken we een taxi naar een van de beste surfplekken van Europa een uurtje verderop.
Zarautz is een klein stadje in het hart van Spaans Baskenland dat zich uitstrekt langs de Golf van Biskaje. Langs de kilometers lange boulevard aan zee flaneren stelletjes hand in hand, fietsen groepjes toeristen en sjokken jongeren met ontbloot bovenlijf met hun surfplank onder de arm. Op de terrasjes lunchen groepjes vrienden met paella en witte wijn. We kunnen de sfeervolle boulevard vanaf ons kamp op de heuvel zien liggen. De komende dagen verblijven we in Zarautz Surf Village.
Het surfkamp ligt iets buiten het centrum op een heuvel en staat vol met tenten van verschillende groten. Je kunt er kleine tweepersoons tentjes huren, een wat grotere legertent voor drie of een romantische Tipi Deluxe met een tweepersoonsbed. Wij zijn toe aan een relaxte vakantie en hebben dus gekozen voor die laatste. Het is een super gezellige en ruime witte tent met een heerlijk bed. In de verte horen we de golven op de kust slaan; geen tijd te verliezen, op naar het strand.
De klim naar beneden is lang en pittig, meer dan 450 treden moeten we af, maar onderweg hebben we een prachtig uitzicht op de zee. Gelukkig hoeven we niet zelf met onze boards en pakken te zeulen: het personeel van Zarautz Surf Village heeft alles geregeld en heeft alle wetsuits en planken vroeg in de ochtend al naar beneden gebracht. Daar wacht ook onze surfdocent. We kunnen kennis gaan maken met de Spaanse golven.
Coach Vallentina (“Noem me maar Vallie”) laat ons eerst oefenen op het strand. In een groepje van vier liggen we op onze planken naast elkaar in het zand. “De golf komt eraan”, roept Vallie. “Peddelen!” Als een gek graven we met onze blote handen in het zand, alsof het water is. Allemaal tegelijk duwen we onze lichamen omhoog en doen we een poging op de plank te staan. In mijn geval met mijn rechterbeen voor en linkerbeen achter. Ik wiebel en val. Zelfs op het strand is dit ingewikkeld, maar Vallie heeft er vertrouwen in en neemt ons mee naar het water, waar we de rest van de middag golf na golf ‘pakken’.
Mijn hoofd doet pijn van de harde klappen die ik van de golven kreeg, mijn neus en oren zitten vol met zout zeewater, ik heb verschrikkelijke dorst en op mijn plank staan gaat nog niet. Ondanks dat is dit een van de allerleukste dingen die ik ooit heb gedaan. En dit gaan we de komende dagen iedere dag doen. Aan het eind van de middag klimmen we terug omhoog terug naar het kamp en daar laten we ons met een heerlijk koude appelcider in een hangmat zakken.
Zarautz Surf Village hoort bij de Belgische organisatie BOARDX dat actieve vakanties voor jongeren organiseert. Het overgrote deel van de crew en de gasten Vlaams en onder de 25 jaar. Aan het eind van de middag komt iedereen terug naar het kamp, wordt er geborreld en praten we elkaar bij over de vooruitgang van onze surfkwaliteiten. Rond een uur of 7 dient de crew het eten op. Vandaag een heerlijke barbecue met salades en vlees, maar het verschilt per dag. Wie zin heeft kan met de groep mee naar het dorp, waar lokaal vlees wordt gegeten en waar je je eigen cider uit het vat kunt tappen. ’s Avonds worden er spelletjes of feestjes georganiseerd op het kamp of in de stad. Zo leert de groep (we zijn met zo’n zestig mensen) elkaar snel kennen en zo maak je vrienden voor het leven.
’s Morgens blijkt het ontbijt simpel, maar prima. Stukken wit en bruin stokbrood met wat kaas en ham. Soms een gekookt eitje, soms een croissantje, yoghurt en wat fruit. We ontbijten stevig, want beneden wacht Vallie al op ons.
Na de surfles van 1,5 uur hebben we alweer trek gekregen. De zee was ruig vandaag en de stroming onverbiddelijk. We hebben heel wat door branding geploeterd. Moe maar voldaan lopen we over de boulevard naar het centrum van Zarautz. Een van de grootste voordelen van Spanje zijn natuurlijk tapas, of pinxtos zoals ze die hier noemen. Die gaan we proeven. We kopen wat souvenirs (de rest van de winkeltjes is al dicht vanwege siësta) en ploffen dan tussen de locals op het terras bij Iruña. De bar staat vol met heerlijke hapjes: gefrituurde inktvis, pittige zeevruchten balletjes, gestoofde kabeljauw en knoflookchampignons. Het is moeilijk kiezen. We eten ons vol en daarna zit er niets anders op dan een dutje doen op het strand.
Dit is hoe iedere dag er in Zarautz uitziet; zon, zee, strand, surfles, heerlijk eten en siësta. Maar het kriebelt; we willen meer van deze regio zien. Dat komt goed uit, want de zee is vandaag erg wild en lastig voor beginnende surfers.
Een paar kilometer ten oosten van Zarautz ligt een van de mooiste steden van Spanje, San Sebastián. In het centrum van Zarautz stappen we op de trein en binnen drie kwartier staan we midden in San Sebastián. Als je gekomen bent om te shoppen ben je hier aan het goede adres. Je kunt hier prachtige kleding scoren voor een lagere prijs dan in Nederland. Maar sluit je niet te lang op in de winkelstraat, want daarvoor heeft San Sebastián veel te veel moois in huis.
We wandelen door het stadspark, waar het gezellig druk is. Vanaf dit park hebben we uitzicht op de boulevard die langs La Concha Beach loopt. Dit is een van de gezelligste plekjes van de stad en aan het einde van de middag is het hier op z’n allermooist. Sommigen nemen nog even een frisse duik, anderen wandelen over de boulevard, waar de gezinnen zich hebben verzameld bij een klassieke draaimolen. De zon zakt, terwijl het gele zand en de gouden draaimolen schitteren in de laatste zonnestralen. Het is adembenemend.
Als de zon eenmaal onder is en de winkels gesloten zijn zit er maar een ding op; pinxtos-tour. We zoeken hoppen van het ene tentje naar het andere en smullen opnieuw van de hapjes. Spaanse families doen dit graag om net als wij de dag afsluiten. We kletsen wat met de ober die ons helpt bij het kiezen van de hapjes en ons een goed glas wijn inschenkt. Niet veel later staan we weer buiten; op naar de volgende bar. Vakantie zoals vakantie moet zijn.