Het middeleeuwse Sibiu in Roemenië is een van de mooiste steden van het land. Deze stad, met een prachtig historisch centrum, ligt bijna in het midden van het land, aan de zuidkant van Transsylvanië. Hier aan de voet van de Transsylvanische Alpen en het Fagarasgebergte ligt ook de Transfagarasan weg, bekend van z’n vele haarspeldbochten en misschien ook wel omdat het een van de mooiste wegen ter wereld is. De stad Sibiu was samen met de stad Luxemburg in 2007 ‘Culturele Hoofdstad van Europa’ en dat is niet zonder reden want het is inmiddels ook een van de meest belangrijke culturele centra van Roemenië.
Wie door het oude centrum loopt begrijpt dat nog beter als je kijkt naar de aanplakbiljetten van het rijke cultuurprogramma. Dagelijks zijn hier volop uitvoeringen te bekijken en te beluisteren. Toneel, drama, muziek van klassiek tot hiphop; wie de Roemeense cultuur wil snuiven komt hier ruimschoots aan zijn trekken. Sibiu is een middelgrote stad met een kleine luchthaven waar wel internationale vluchten op te boeken zijn. De stad zelf telt zo’n 135.000 inwoners, met alle randgemeenten wonen er bijna 200.00 mensen in en rond Sibiu.
Sibiu is voor iedereen die naar Roemenië gaat absoluut de moeite waard om te gaan bezoeken. Voordeel is dat de stad een eigen luchthaven heeft met aansluitingen op alle omliggende landen waaronder ook Duitsland. Het oude centrum, de vele kerken en musea en niet te vergeten de culturele activiteiten bieden iedereen voldoende mogelijkheden. Je kunt er heerlijk eten en drinken. Schrik niet van de prijzen want deze liggen ver beneden wat je gewend bent. Boekarest, de hoofdstad van Roemenië, ligt op zo’n 280 kilometer hier vandaan. Met de auto moet je rekenen op een rit van ongeveer vier uur. En wie echt van avontuurlijk autorijden houdt raad ik aan de Transfagarasan autoroute te gaan. Een rit die je nooit meer gaat vergeten!
De Roemenen zijn een gelovig volkje, zo telt het maar liefst 18 grote en kleine kerkgenootschappen. Opvallend is dat 70 procent van het Romaanse volk in het land behoort tot de Roemeens-orthodoxe kerk en slechts 6 procent van de bevolking is Rooms-Katholiek is. De joodse gemeenschap is na de Tweede Wereldoorlog fors geslonken en de meeste Roemeense joden emigreerden naar Israël. Nog steeds kent het land veel zigeuners; hun aantal wordt geschat op zo’n 20.000.
Het geloof in Sibiu speelt er vandaag nog steeds een grote rol. Op straat zie je volop leden van de Roemeens-Orthodoxe kerk in hun lange donkere gewaden. Ook het aantal kerken en gebouwen met een religieuze bestemmingen kom je in het centrum volop tegen.
Wie een stadswandeling maakt zal genieten van de oude middeleeuwse gebouwen met hun warme kleuren. Zeker als je dit doet op een zonnige dag. Over de daken heen zie je in de verte de uitlopers van de bergen. Het is Roemenië op haar best. Het populairste plekje van Sibiu is niet het grote plein (Piata Mare), een van de vele kerken, de grote orthodoxe kathedraal of het beroemde Brukenthal Museum waar je ook bekende meesters uit ‘de Lage Landen’ gaat tegenkomen. Het museum is 18e eeuw vernoemd naar de Duitse gouverneur van Transsylvanië, Samuel Bruckenthal.
Al dat culturele erfgoed wordt verslagen door de Brug der Leugens. Er zijn inmiddels meerdere fabels over deze leugenbrug. Een is dat de brug zal instorten als er iemand op gaat staan die nog nooit heeft gelogen. En liegen doen we allemaal dus hangt de brug, schuin boven de ingang van het oude centrum, nog steeds op z’n plaats. De andere fabel is dat de brug zal instorten als je erop staat en een leugen vertelt. Die fabel kreeg een nieuwe dimensie doordat de voormalig Roemeense dictator Nicolae Ceauşescu er een speech op hield en de brug bleef hangen.
Opvallend zijn de daken van de huizen die een heel andere structuur hebben als dat wij kennen. Zo kom je onderweg nog genoeg huizen tegen die inmiddels meer dan 500 jaar oud zijn. Ze zijn goed bewaard gebleven omdat Sibiu door de eeuwen heen een van de best verdedigde middeleeuwse steden was in deze regio, en de stad op meerdere plaatsen zelfs zeven achter elkaar liggende verdedigingsmuren kende.