Causeway Coastal Route: de roadtrip van je leven

Helemaal in het noorden van Noord-Ierland, in het land van romantische kastelen en fabelachtige legendes, ligt de Causeway Coastal Route. Een adembenemede weg langs ruige kusten, groene heuvels, fotogenieke dorpjes en wereldberoemde filmlocaties.

De Causeway Coastal Route begint in de hoofdstad Belfast en eindigt in de tweede stad van het land Londonderry. De weg van 310 kilometer loopt langs de kust en gaat soms een stukje het binnenland in. Dankzij de kleine afstanden hoef je geen van de prachtige hoogtepunten te missen. Ga surfen in de ruige zee, droom weg bij de Carrick-a-Rede Rope Bridge, waan je in een Game of Thrones-scene en wordt verliefd op de Giant’s Causeway. Ben je klaar voor de roadtrip van je leven?

Hoofdstad Belfast

De reis begint in de stoere hoofdstad Belfast. Neem een dagje de tijd om de stad te ontdekken. Belfast heeft veel te bieden. De industriestad zit bomvol mooie, historische verhalen. Over de burgeroorlog, de onafhankelijkheid en over de Titanic, die hier ooit gebouwd werd.

Huur in Belfast een auto, laat de stad achter je en trek de natuur in. Rij via de M2 de stad uit, in noordelijke richting. Al snel kom je bordjes tegen die je de A2 opsturen: naar de Causeway Coastal Route. Je hoeft niet lang te rijden om bij de prachtige kust te komen. Al binnen anderhalf uur rij je langs hoge rotsen en wilde zee. Je komt bij de eerste pittoreske kustplaatsjes, zoals Larne, Carnlough, Cushendall en Cushendun. De verleiding om de auto om de vijf minuten langs de kant van de weg te zetten is ontzettend groot.

Adembenemend Carrick-a-Rede

De eerste belangrijke stop is bij de beroemde Carrick-a-Rede Rope Bridge. Die ligt op zo’n 2 uur rijden van Belfast en 5 kilometer ten westen van Ballycastle. Dit is een van de grootste toeristische trekpleisters van Noord-Ierland. Het eilandje Carrick-a-Rede ligt vlak voor de kust. Zalmvissers installeerden een hangbrug tussen het vaste land en het eilandje, zodat ze hun visnetten makkelijker konden uitzetten. De brug is zo’n 20 meter lang en hangt ongeveer 25 meter boven de bulderende zee.

Als het niet al te hard waait mag je over de brug lopen en kun je het kleine eilandje verkennen. De brug is op zich niet zo bijzonder, en bovendien is het er druk. Er willen veel toeristen overheen en daardoor kan het kan zijn dat je even op je beurt moet wachten. Toch is een bezoek absoluut de moeite waard. Vooral het uitzicht dat je vanaf Carrick-a-Rede over de zee en het vaste land hebt, is adembenemend. Neem dus vooral de tijd om hier rond te kijken en te genieten van de frisse zeelucht.

Hoogtepunt: Giant’s Causeway

Daarna is het tijd voor het absolute hoogtepunt van je reis. Rij 12 kilometer verder naar het westen. Daar ligt de Giant’s Causeway. Voor de liefhebber zijn er bij het bezoekerscentrum audio guides te krijgen. De spreker vertelt je over het ontstaan van deze plek en deelt historische anekdotes. Maar zijn grappen en grollen leiden vooral af en zijn zelfs een beetje irritant. Je kunt er dus ook voor kiezen om gewoon van de omgeving te genieten en het moment te beleven.

Loop vanaf het bezoekerscentrum naar de zee, binnen een kwartier zie je het rotsplateau liggen. Het is gegarandeerd: je weet niet wat je ziet. De Giant’s Causeway bestaat uit 40.000 hoekige rotsen. Ze staan in formaties tegen elkaar aan en allemaal hebben ze een andere hoogte. Sommige stukken lijken op kleine trappetjes. Samen vormen de rotsen een pad naar de zee. Als je niet beter zou weten, zou je denken dat er hier een creatieve kunstenaar bezig is geweest. Niets is minder waar: dit is het werk van Moeder Natuur.

De Giant’s Causeway ontstond 60 miljoen jaar geleden dankzij een vulkaanuitbraak. Het lava werd door tunnels geperst en kwam plotseling in aanraking met koud water, waarna het prachtige vormen kreeg. Als je wilt kun je ook de verhalen van de locals geloven. Die vertellen liever dat de rotsformaties zijn gevormd door ruziënde reuzen. Hoe dan ook, deze plek is waanzinnig. Zorg dus dat je de tijd hebt om hier een rond te kijken.

Portrush: walhalla voor watersporters

Een mooie plek om de nacht door te brengen is Portrush, de grootste badplaats van de Noord-Ierse kust met iets meer dan 6.000 inwoners. Hier kun je heerlijk watersporten en zwemmen. Portrush heeft genoeg mooie plekken met uitzicht en balkonnetjes aan zee waar je fijn kunt overnachten. Boek bijvoorbeeld een kamer in Bed & Breakfast Blackrock. Daar voelt het als thuiskomen, wat heerlijk is na een intensieve reisdag. Het zal je tijdens je trip steeds opnieuw opvallen hoe ontzettend vriendelijk Noord-Ieren zijn. Ook nu weer: de eigenaresse van de B&B, Nicola, is hartelijk en enthousiast. Ze is vlak voor de zomer open gegaan, maar Blackrock is nu al razend populair. Nicola zal een lekker drankje voor je inschenken, als je wilt een lokale whisky, en ze zal je alles vertellen over de regio.

De volgende dag, na een heerlijk stevig ontbijt van Nicola, is het weer tijd om op pad te gaan. Je bent niet voor niets naar deze badplaats gereden: dit is de perfecte kans om te gaan watersporten. Midden in het Portrush ligt het strandje West Strand waar de lokale surfscholen van alles organiseren. Je kunt gaan kajakken, zeilen, duiken en waterskiën.

Het is vooral fantastisch om een dagje in Portrush te gaan surfen. Daar is de Ierse zee heel geschikt voor. De golven van de Atlantische Oceaan versnellen als ze dichterbij het land komen, ze slaan hard op de kust en daardoor ontstaat er een perfecte branding. Bovendien zijn er in iedere windrichting mooie golven. Dat komt door ‘natuurlijke breaks’. De watertemperatuur in deze tijd van het jaar is ongeveer 15 graden. Het is daarom fijn om een wetsuit te dragen.

Ben je beginner? Boek dan een privé-leraar. Anders heb je de kans dat je in een groep met 15 andere beginners zit. De leraar heeft dan nauwelijks tijd om je persoonlijk aanwijzingen te geven en de kans dat je aan het eind van je les in staat bent om in deze wilde zee op je plank te staan, is erg klein.

Dunluce Castle

Na een intensieve les is het tijd om verder te rijden naar Dunluce Castle, dat zo’n tien minuten buiten Portrush ligt. De ruïnes van het kasteel staan op de rand van de kliffen. De familie MacQuillan liet het daar vermoedelijk rond 1500 bouwen. Maar zo’n 150 jaar later werd de eigenaar verdreven door de familie MacDonnells. Een machtige familie die bijna altijd betrokken was bij gevechten met andere grootmachten in de regio. Intriges, verraad en bloedvergieten; het was hier ooit aan de orde van de dag.

Inmiddels ligt Dunluce er verlaten bij. Sommige vertrekken van het kasteel zijn nog te herkennen. Maar een deel van het gebouw is vergaan. Dunluce bleek op een gevaarlijke plek te zijn gebouwd. In 1639 stortte een deel, keuken en al, in de afgrond.

"For the night is dark and full of terrors"

Magische plekken genoeg aan de Causeway Coastal Route. Niet voor niets zijn hier veel scenes van de hitserie Game of Thrones opgenomen. Als je wilt kun je lang de routes zeker acht filmlocaties bezoeken. Vooral Downhill Beach aka Dragonstone is de moeite waard.

Rijdt een half uurtje verder richting het westen. Daar ligt landgoed Downhill Demesne, net buiten het dorpje Castlerock. Graaf Frederick, de vierde graaf van Bristol, liet het landgoed samen met de bisschop van Derry aanleggen in 1785. Loop langs het Downhill House. De muren van het huis staan nog overeind, maar een groot deel is verwoest door een grote brand in 1851.

In de verte, een stukje voorbij het Downhill House, zie je Mussenden Temple liggen. De tempel staat bijna aan de rand van de klif. En door erosie van de rotswand komt het eeuwenoude gebouw steeds een klein stukje dichter bij de afgrond.

Vanuit de tempel heb je een waanzinnig uitzicht over het strand van Downhill, het mooiste strand van het land. Hier is een van de bekendste scenes uit Game of Thrones gedraaid. Daarin verbrandt Melisandre, gespeeld door Carice van Houten, de oude goden terwijl ze haar beroemde tekst uitroept: For the night is dark and full of terrors. Als je bovenaan de kliffen staat en op Downhill Beach neerkijkt zul je de locatie niet meteen herkennen, maar het is hoe dan ook het bezoeken waard.

The Dark Hedges aka Kings Road

Mocht je groot Game of Thrones-fan zijn, kun je er ook voor kiezen iets naar het zuiden te rijden en The Dark Hedges aka Kings Road te bezoeken. Dit is een van de meest gefotografeerde plekken van het land. De weg is aangelegd in de 18^de eeuw, als oprijlaan voor het landhuis waar het op uitkomt, Gracehill House. Langs de weg staan aan beide kanten lange rijen beuken. De takken zijn in de punten in elkaar gegroeid en kronkelen over de weg. Het is een sprookjesachtig gezicht. Logisch dus dat de makers van Game of Thrones deze locatie gebruikten om scenes op te nemen.

Wijk je van de route af om naar the Dark Hedges te rijden, zorg dan dat je er heel vroeg op de dag of juist laat in de middag aankomt, als er weinig andere toeristen zijn. De weg, die nu open is voor al het verkeer, staat op drukke momenten vol met auto’s en toeristen die net als jij die ene mooie foto willen maken. Het is dan bijna onmogelijk om de bomen mooi op de foto te krijgen.

Legendary Londonderry

Je bent inmiddels dichtbij het eindpunt. Op nog geen uurtje rijden ligt de tweede stad van het land, Londonderry. Hier wonen meer dan 80.000 mensen. Tot 1613 heette deze stad nog gewoon Derry, maar daarna wees de Engelse koning James I de plaats toe aan de gemeente Londen en de naam veranderde hij in Londonderry. Nog steeds worden beide namen door elkaar gebruikt. Sommige inwoners noemen hun stad het liefst 'Legenderry'

Londonderry heeft net als Belfast een donkere geschiedenis. Het is daarom ontzettend interessant om hier een lokale gids te boeken. Bij het bureau City Walking Tours hebben ze de beste gidsen in huis. Zij kunnen je alles vertellen over de strijd die de Engelse koningen hier in de 17^de eeuw voerden of over de Grote Hongersnood van de 19^de eeuw. En natuurlijk wil je ook de spannende verhalen horen over Bloody Sunday. In 1972 schoot het Britse leger 13 katholieke demonstranten dood. Het was het begin van een bloedbad, het begin van de Noord-Ierse burgeroorlog.

Het is een oorlog die ze in de stad nog lang niet zijn vergeten. Als je over de mooie stadmuur loopt zie je in de wijken beneden muurschilderingen die doen denken aan de onschuldige slachtoffers. Kunstenaars roepen op tot vrede en verzoening.